فرزانه ذبیحی فرد - کارشناسی ارشد مشاوره راهنمایی، دانشگاه تهران شمال واحد حکیمیه
فاطمه بختیاری - دانشجوی کارشناسی ارشد روانشناسی عمومی، دانشگاه ازاد اسلامی محلات، دانشجوی دکتری گیاهان زینتی دانشگاه علوم و تحقیقات تهران
الهام ترابی نیا - دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی کرج
مهسا مومنی چلکی

آموزش مهارت های زندگی نقش اساسی را در بهداشت روانی ایفا می کند و البته زمانی که در یک مقطع رشدی مناسب (نوجوانی) ارائه شود نقش برجسته ی تری خواهد داشت؛ عدم شادکامی، اشتیاق انسان را برای انجام فعالیت ها و تعاملات اجتماعی پایین آورده و فرد را منزوی و گوشه گیر در ادامه افسرده خواهد کرد. عدم شادکامی می تواند ریشه درنداشتن یا ضعف مهارت اجتماعی و ارتباطی داشته باشد. هدف از اجرای این پژوهش بررسی تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر شادکامی دانش آموزان نوجوان شهر کرج می باشد. جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دبیرستانی دختر ۱۳ تا ۱۵ ساله منطقه ۴ آموزش و پرورش شهر کرج بود و روش انجام این پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش ازمون و پس آزمون با گروه کنترل است برای سنجش میزان شادکامی در این پژوهش از پرسشنامه شادکامی آکسفورد استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش دانش آموزان نوجوان مقطع متوسطه دوم شهر کرج است. که از میان دبیرستان های این منطقه، یک دبیرستان دخترانه به طور تصادفی انتخاب شد و پس از آن از میان ۶۵ دانش آموزی که تمایل داشتند در کلاس های آموزشی مهارت های زندگی شرکت کنند. ۴۰ نفر با توجه به گزینه های غربالگری به صورت نمونه گیری در دسترس انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند. ابتدااز هر دو گروه پیش آزمون به عمل آمد و پس از ۱۰ جلسه آموزش مهارت های زندگی به گروه آزمایش از هر دو گروه پس آزمون گرفته شد. سپس با استفاده از آزمون کوواریانس فرضیه های پژوهش مورد آزمون قرار گرفت و نتایج نشان داد که به کارگیری آموزش مهارت های زندگی بر افزایش میزان شادکامی موثر است.

مهارت های زندگی، شادکامی، نوجوان