فائزه امامی - دانشجوی کارشناسی، علوم تربیتی واحد پردیس فاطمه الزهرا، دانشگاه فرهنگیان بندرعباس

اختلال نوشتن یکی از شایع ترین اختلالات یادگیری در دانش آموزان ابتدائی است که دارای انواع مختلفی می باشد. اگر این اختلال به موقع تشخیص داده نشده و درمان نشود. می تواند دستیابی به سطوح بالاتر شغلی را با مشکل مواجه کند. همچنین این افراد اکثرا مشاغلی را انتتخاب خواهند کرد به حداقل مهارت های نوشتن احتیاج دارد و ممکن است به ندرت به موقعیت های حرفه ای دست یابند. یکی از انواع اختلال در نوشتن، اختلال نارسانویسی است کودکان مبتلا به این اختلال دست خط نامشخص، نامنظم و یا نامتناقضی دارند و اغلب عدم تناسب در شکل حروف، ترکیب مواردبالاتر و پایین تر، سرهم نویسی حروف و جدانویسی مشکل دارند. آن ها همچنین تمایل دارند که به آرامی بنویسند و همیشه در زمان املانویسی سرکلاس عقب می مانند. هدف از این اقدام پژوهی بررسی تاثیر روش های تقویت عضلات کوچک و بزرگ دست همچنین به کار بردن فعالیت هایی در جهت ایجاد هماهنگی بین چشم و دست، بر روی بهبود مشکل نارسانویسی در دانش آموزان است.

دانش آموزان ابتدائی، اختلال نوشتن، اختلال نارسانویسی، تقویت عضلات دست، هماهنگی بین چشم و دست