نقش میانجی وضعیت های هویت در ارتباط بین سبک های دلبستگی و اعتیاد به شبکه های اجتماعی در دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی وضعیت های هویت در ارتباط بین سبک های دلبستگی و اعتیاد به شبکه های مجازی در دانش آموزان دوره متوسطه دوم شهرستان میبد بود. روش مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی و جامعه آماری ۱۶۱۰ دانش آموز دختر و پسر دوره متوسطه شهرستان میبد که در سال ۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل بودند، که از این بین ۳۱۰ دانش آموز با شیوه نمونه گیری خوشه ای ۱۹۷ دختر و ۱۱۳ پسر انتخاب شدند. داده ها با استفاده از پرسشنامه های سبک های دلبستگی کالینز و رید، پرسشنامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی والتز و پرسشنامه سبک های هویت برزونسکی جمع اوری و از روش مدل یابی معادلات ساختاری با نرم افزار Amos تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها نشان داد از بین سبک های دلبستگی تنها سبک دلبستگی ایمن به صورت مستقیم و منفی β=-۰/۴۹ و از بین وضعیت های هویت فقط هویت سردرگم به صورت مستقیم و مثبت بر اعتیاد به شبکه های مجازی تاثیر داشت p>۰/۰۱ همچنین سبک دلبستگی ایمن به صورت غیر مستقیم نیز با تاثیر بر هویت سردرگم β=-۰/۰۴ بر اعتیاد به شبکه های مجازی تاثیر داشت. p>۰/۰۱. براساس یافته ها می توان نتیجه گرفت که هویت سردرگم در ارتباط بین دلبستگی ایمن از طریق کاهش هویت سردرگم باعث کاهش اعتیاد به شبکه های مجازی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه می شود.

Keywords:

وضعیت هویت , سبک های دلبستگی , اعتیاد , شبکه های اجتماعی مجازی , دانش آموزان دوره دوم متوسطه