مهدی مهدی نسب - باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، واحد خرم آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، خرم آباد، ایران

با به­کارگیری روش­های نوین در ارزیابی ریسک­ها می­توان تا حدود قابل ملاحظه­ای از شدت بروز ریسک­ها و به تبع آن از خسارات وارده بر محیط­زیست کاست و در راستای نیل به توسعه پایدار حرکت نمود. در این پژوهش با استفاده از مدل (DPSIR) تهدیدات و ارزش­های محیط­زیستی تالاب­های پلدختر در حیطه اکولوژیک، هیدرولوژیک و اجتماعی بررسی و بر اساس امتیاز تهدیدات، ارزش­ها و ارتباط بین تهدیدها و ارزش­ها ارزیابی آسیب­پذیری تالاب­ها انجام و راهبردهای مدیریتی در پاسخ به نیروهای محرکه، فشارها، وضعیت و اثرات ریسک­ها ارائه گردید. نتایج پژوهش نشان داد از نظر اکولوژیک، هیدرولوژیک و اجتماعی به ترتیب: وقوع خشکسالی­ها، آتش­سوزی نیزارها و زهکشی تالاب منجر به کاهش تنوع زیستی، افزایش کدورت آب و کاهش نگه داشت ذخیره آب و کاهش کارکردی منطقه شکار و صید ممنوع تالاب­های پلدختر گردیده است. بیشترین تاثیر تهدیدات اکولوژیک بر پرندگان تالابی با میانگین امتیاز ۱/۱۶ و کمترین تاثیر تهدیدات بر گیاهان خشکی­زی با میانگین امتیاز ۲ می­باشد. ریسک­های محیط زیستی تاثیری بیشتری با میانگین امتیاز ۳/۱۰ بر کاهش نگه داشت آب در دوره کم آبی تالاب­ها خواهند داشت و کاهش کارکردی منطقه شکار و صید ممنوع تالاب با امتیاز ۶/۸  از نظر اجتماعی مهم­ترین اثر ریسک­ها بوده است.

مدیریت تالاب ها, ارزیابی زیست محیطی, مدل DPSIR, تالاب های پلدختر