پارادایم برندسازی شخصی سیاسی در ایران (ارائه الگوی تعالی برند چهار شخصیت سیاسی)

ارائه پارادایم برند شخصی سیاسی درون­حاکمیتی، مهم ترین هدف این مقاله است و اینکه چه عواملی در خلق برند شخصی سیاسی موثرند و چگونه می­توان آن ها را، زیر چتر یک پارادایم قرار داد. برای دستیابی به هدف تحقیق و پاسخ به سوال های اساسی؛ با اتکا به روش کیفی، از راهبردهای تحلیل تماتیک و تحلیل داده بنیاد، جهت استحصال داده­ها و بررسی یافته­ها استفاده شده است. برای شناخت مولفه های موثر در شکل گیری برندهای سیاسی؛ زندگینامه، تصاویر و کلیپ­های انتخاباتی چهار رییس جمهور اخیر ایران، در قالب تحلیل تماتیک سه مرحله­ای مورد بررسی قرار گرفته که تمام مضامین معنادار به صورت جدول های انتظام مفهومی و منظومه جامع، شناسایی و طبقه­بندی شده­اند. در ادامه، برای شناخت سایر مولفه های اثرگذار در برندسازی از آرای متخصصان بهره گرفته شد که در این مرحله، با ۱۰ نفر از کارشناسان ارشد حوزه برندسازی، مصاحبه عمیق صورت گرفت. درنهایت، تمام مولفه های به­دست آمده از دو روش تحلیل تماتیک و داده بنیاد، در منظومه­ای جامع ارائه و سپس، زیر هشت طبقه از عوامل که سازه­های اصلی پارادایم را تشکیل می­دهند، طبقه بندی شده که به صورت مدل پارادایمی بازنمایی شده است. در تحقیق حاضر، علاوه برای شناسایی ۳۴۷ عامل موثر؛ مدل تعالی برند شخصی سیاسی در نظام جمهوری اسلامی نیز ارائه شده است.

Keywords:

برند , برند شخصی سیاسی , کارزار (کمپین) انتخاباتی , پارادایم برند سازی , الگوی برند شخصی سیاسی