بررسی مساله اعتراض علیه حکومت اسلامی از منظر فقهی وحقوقی

حق اعتراض و بیان دیدگاه، یکی از حقوق اساسی هر انسان اندیشمند و ذی شعور است، که شکل دهی صحیح به آن در پذیرش و ترتب اثر بر آن موثر است. این مقاله به دنبال بیان حق مشروعیت اعتراض در حکومت اسلامی که توسط حاکمی غیرمعصوم اداره می شود، می باشد. همچنین با بیان تفاوت اعتراض های مشروع و اغتشاش این حق را برای حکومت اسلامی و دستگاه قضاء قائل است تا با برهم زنندگان نظم عمومی و ضرر زنندگان به بیت المال براساس شرع و  قانون برخورد نماید. جمهوری اسلامی به عنوان الگوی حکومت فقیه با در نظر گرفتن حق اعتراض در جای جای اصول، مواد و تبصره های قانونی به خوبی این حق را برای افراد حاضر در آن جامعه مسلم دانسته است و نحوه برخورد و پاسخگویی به آن را تعیین کرده است. مراد از اعتراض ،نافرمانی مدنی نیست بلکه اعتراض مسالمت آمیز به تصمیمات نقطه ای و برخی قوانین است و نه کل نظام و قانون؛چون کلیات قوانین برگرفته از فقه اهل البیت است. در ادامه عنوان محاربه و ذکر مصادیق آن مورد توجه قرار گرفته است و در پایان با بیان حکم آن ،وظیفه حکومت اسلامی نسبت به آشوبگران نیز بیان شده است.

Keywords:

اعتراض , اغتشاش , حکومت اسلامی , ولی فقیه