بررسی اثر کودهای زیستی بیوسولفور و نیتروکسین و پلیمر سوپرجاذب بر رشد، عملکرد و کمیت اسانس گیاه دارویی ریحان

ریحان (Ocimum basilicum L.) از گیاهان دارویی و معطر ارزشمندی است که پیکر رویشی آن حاوی اسانس است. اسانس این گیاه کاربرد وسیعی در صنایع دارویی، غذایی و آرایشی و بهداشتی دارد. این پژوهش به منظور بررسی اثر کودهای بیوسولفور، نیتروکسین و پلیمر سوپرجاذب و اثرات متقابل آن ها بر عملکرد و کمیت اسانس ریحان در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی به صورت یک آزمایش گلدانی انجام گرفت. پیکر رویشی گیاهان در زمان تمام گل برداشت و شاخص های مربوط به عملکرد آن مورد ارزیابی قرار گرفت. پس از خشک شدن نمونه ها در سایه، اسانس آن ها توسط کلونجر و با روش تقطیر با آب استخراج گردید و بازده اسانس به روش حجمی-وزنی و وزنی-وزنی اندازه گیری شد. نتایج این آزمایش نشان داد که بین تیمارها به لحاظ وزن خشک اندام هوایی در سطح ۱% اختلاف معنی دار وجود داشت و بیشترین عملکرد مربوط به تیمار (بیوسولفور+نیتروکسین+سوپرجاذب) بود. در میزان اسانس استحصالی به لحاظ حجمی اختلاف معنی داری مشاهده نشد، اما از نظر وزنی بین تمام تیمارها اختلاف معنی دار وجود داشت و تیمار (بیوسولفور+نیتروکسین) دارای بالاترین میزان بود که احتمالا به دلیل اختلاف در اجزای تشکیل دهنده و وزن مخصوص اسانس ها می باشد.

Keywords:

گیاه دارویی , ریحان , کودهای زیستی , سوپرجاذب , عملکرد , اسانس