اثر پاکلوبوترازول و مقادیر مختلف آب آبیاری بر رشد رویشی نهال های جوان زیتون رقم مانزانیلا

این تحقیق به منظور بررسی اثر پاکلوبوترازول و مقادیر مختلف آب آبیاری در عکس العمل نهالهای یک ساله رقم زیتون مانزانیلا در سال ۱۳۷۹ در دانشکده کشاورزی دانشگاه تربیت مدرس به انجام رسید. تیمارهای آبیاری شامل ۶۰، ۷۰، ۸۰، ۹۰ و ۱۰۰ درصد تبخیر و تعرق پتانسیل (ETp) و ۶۰ درصد با مصرف پاکلوبوترازول بودند. تاثیر آب آبیاری و پاکلوبوترازول بر وزن تر و خشک ریشه، شاخه و برگ، ارتفاع نهال، سطح و تعداد برگ، مواد معدنی موجود در برگ و نسبت وزن تر و خشک ریشه به قسمت های هوایی نهال مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با افزایش میزان آب آبیاری از ۶۰ درصد به ۱۰۰ درصد بر میزان وزن تر و خشک ریشه و شاخه، تعداد و سطح برگ، ارتفاع نهال، میزان نیتروژن و پتاسیم موجود در برگ افزوده شد. تفاوت معنی داری بین تیمار ۹۰ و ۱۰۰ درصد تبخیر و تعرق پتانسیل مشاهده نگردید ازاین رو در میزان آب مصرفی ۱۰ درصد صرفه جویی به عمل آمد. اثرات پاکلوبوترازول باعث کاهش رشد شاخه، کاهش اندازه سطح برگ، کاهش ارتفاع نهال و کم شدن طول میانگره، کاهش وزن تر و خشک برگ، کاهش طول ریشه، کاهش نیتروژن و پتاسیم موجود در برگ در مقایسه با نهال های شاهد شد. همچنین پاکلوبوترازول باعث قطورتر شدن ریشه نهال های زیتون و افزایش نسبت وزن تر و خشک ریشه به وزن تر و خشک قسمت های هوایی نهال گردید. از این رو می-توان گفت که مصرف پاکلوبوترازول باعث تعدیل اثرات کمبود آب از طریق کاهش رشد عمومی گیاه می شود.

Keywords:

زیتون , رقم مانزانیلا , رژیم های آبیاری , تبخیر و تعرق , پاکلوبوترازول , رشد رویشی