حسین افشاری - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
صادق ساجدی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
حسین حکم آبادی - موسسه تحقیقات پسته کشور

به منظور بررسی اثر غلظت های مختلف اسید جیبرلیک و زمان های مختلف حلقه برداری به منظور بهبود ویژگی های کیفی و کمی انگور عسکری در سال زراعی ۹۰-۹۱ در یک باغ کشاورزی واقع در شهرستان کاشمر به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی انجام گرفت. در این آزمایش تاثیر اسید جیبرلیک در چهار سطح در دو زمان محلول پاشی قبل و بعد از گلدهی و حلقه برداری در چهار مرحله گلدهی در ۴ تکرار انجام گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای جیبرلین و حلقه برداری باعث افزایش میزان pH نسبت به تیمار شاهد شده و بیشترین pH در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت ۲۰۰ پی پی ام (۳.۸۵) و در تیمار حلقه برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین ۳.۵۷۵ بود، در حالی که کمترین pH مربوط به تیمار شاهد (۳.۲) می باشد. همچنین بیشترین میزان اسیدیته قابل تیتراسیون در تیمار جیبرلین و حلقه برداری به ترتیب غلظت ۲۰۰ پی پی ام( ۰.۹۱۳ درصد) و زمان چهار هفته بعد از گلدهی با میانگین ۰.۸۴۲ درصد بود. بیشترین میزان مواد جامد محلول در تیمار جیبرلین مربوط به غلظت ۱۵۰ پی پی ام و در تیمار حلقه برداری مربوط به زمان چهار هفته بعد از گلدهی ۱۸ درصد و کمترین هم مربوط به تیمار شاهد (۱۴.۷۵درصد) بود. براساس نتایج این پژوهش می توان تیمارهای جیبرلین و حلقه برداری را به منظور افزایش ویژگی های کیفی و کمی انگور عسکری در منطقه توصیه نمود.

انگورعسکری: جیبرلین: حلقه برداری: عملکرد