فاطمه سادات میری
علی شاهنظری
میرخالق ضیاء تبار احمدی
حسینعلی زبردست رستمی

آگاهی از میزان تاثیر تنش کم آبی بر عملکرد کمی و کیفی پرتقال، برای مدیریت محصول در شرایط کم آبی، ضروری می باشد. در این راستا پژوهش حاضردر قالب طرح کاملا تصادفی با ۵ تیمار و ۵ تکرار در شهرستان بابل اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل آبیاری کامل، کم آبیاری تنظیم شده و آبیاری ناقص ریشه در دو سطح ۷۵ و ۵۵ درصد آبیاری کامل بودند. رطوبت ناحیه توسعه ریشه به وسیله رطوبت سنج های TDR قرائت شد. میزان آب آبیاری از اختلاف رطوبت خاک قبل از آبیاری و رطوبت نقطه ظرفیت زراعی تعیین شد. بررسی عملکرد میوه با اندازه گیری صفات کمی و کیفی میوه ها شامل حجم، ابعاد میوه، وزن تازه و خشک، رطوبت، اسیدیته قابل تیتراسیون و مواد جامد محلول انجام شد. عمق آب مصرفی در تیمار آبیاری کامل برابر۹۴/۲۴۲میلی متر و صرفه جویی آب در تیمارهای کم آبیاری ۷۵% و ۵۵% نسبت به آبیاری کامل به ترتیب برابر ۴۴/۱۷% و ۳۹/۳۱%بود. مقایسه میانگین ها بر اساس آزمون دانکن در سطح ۵%انجام شد. نتایج نشان داد اختلاف بین مشخصه های ابعاد، وزن تازه و خشک، رطوبت و حجم میوه بین تیمارهای آبیاری کامل و آبیاری ناقص ریشه معنی دار نبوده است. مقایسه مقدار مواد جامد محلول و اسیدیته قابل تیتراسیون در مرحله رسیدگی میوه، در تیمارهای کم آبیاری، افزایش معنی داری در مقایسه با آبیاری کامل نشان دادند. نتایج نشان داد، اعمال تیمارهای کم آبیاری تنظیم شده و آبیاری ناقص ریشه باعث افزایش معنی داری در کیفیت میوه نسبت به تیمارآبیاری کامل می شود. به منظور صرفه-جویی در آب آبیاری و افزایش کیفیت محصول، استفاده از تیمارهای کم آبیاری در سطح ۷۵% توصیه می شود.

آبیاری ناقص ریشه, پرتقال, کم آبیاری تنظیم شده, مواد جامد محلول