هاجر نعمتی دربندی
مجید عزیزی - دانشگاه فردوسی مشهد
سمانه محمدی
ساجده کریم پور - دانشگاه فردوسی مشهد

به منظور بررسی تاثیر غلظت های مختلف محلول ورمی واش بر صفات مورفولوژیک، درصد و عملکرد اسانس گیاه دارویی بادرنجبویه (Melissa officinalis L.) این آزمایش به صورت طرح بلوک های کامل تصادفی با ۴ تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. تیمارها شامل چهار غلظت مختلف محلول ورمی واش (۰، ۳۰۰۰، ۶۰۰۰ و ۱۲۰۰۰ پی پی ام) بودند. در مرحله گلدهی صفات مورفولوژیک گیاه شامل ارتفاع بوته، تعداد گره و فاصله میان گره ها و همچنین وزن تر بوته، سطح برگ، وزن خشک بوته، درصد و عملکرد اسانس اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده نشان داد که تیمارها بر روی صفاتی مانند ارتفاع بوته، تعداد گره، فاصله میانگره ها، سطح برگ، وزن خشک بوته و عملکرد اسانس معنی دار بودند. بیشترین مقدار ارتفاع (۹۱/۸۴ سانتی متر)، تعداد گره (۲۰/۲۳)، سطح برگ (۵۲/۸۸۵۳ سانتی متر مربع) و وزن خشک بوته (۳۱/۱۷۴ گرم بر بوته) مربوط به تیمار ۳۰۰۰ پی پی ام و بیشترین فاصله میان گره (۰۲/۷ سانتی متر) و عملکرد اسانس (۶ گرم بر متر مربع) مربوط به تیمار ۱۲۰۰۰ پی پی ام بود. تیمار ۳۰۰۰ پی پی ام، به عنوان بهترین تیمار شناخته شد که حاکی از فعال بودن تنظیم کننده های رشد در غلظت های کم و در شرایط دسترسی کامل به عناصر غذایی در محلول ورمی واش می باشد.

بادرنجبویه, کودهای بیولوژیک, گیاهان دارویی, مواد موثره