مهری یوسفی
سیدجلال طباطبایی - تبریز
جعفر حاجی لو - دانشگاه تبریز
ناصر مهنا

تنش شوری با تغییر در الگوی جذب آب و عناصر غذایی کمیت و کیفیت محصول را تحت تاثیر قرار می دهد. در این آزمایش ریشه های گیاه توت فرنگی به دو قسمت تقسیم شدند و غلظت های مختلف شوری کلرید سدیم به هر طرف ریشه اعمال گردید. تیمارهای آزمایشی شامل NaCl در غلظت های ۰:۰ (در دو بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری)، ۰:۳۰ (در یک بخش ریشه محلول غذایی بدون تیمار شوری و در بخش دیگر محلول غذایی به اضافه ۳۰ میلی مولار NaCl) و به همین ترتیب ۰:۶۰، ۰:۹۰، ۳۰:۳۰، ۶۰:۶۰ و ۹۰:۹۰ بودند. آزمایش بر روی توت فرنگی رقم کاماروزا، در شرایط هایدروپونیک انجام شد. بعد از اعمال تیمار و در مرحله گلدهی شدت فتوسنتز و کلروفیل گیاه اندازه گیری شد. در پایان آزمایش نیز، کل گیاهان از بستر خارج شده و خصوصیات بیوشیمیایی آنها شامل غلظت عناصر غذایی و پرولین اندازه گیری گردید. شوری یکنواخت فتوستنز را بشدت کاهش داد ولی در تیمارهای ۰:۳۰ و ۰:۶۰ مقدار آن نسبت به ۳۰:۳۰ و۶۰:۶۰ بیشتر بود. غلظت پرولین در تیمار شاهد کمترین و در تیمارهای ۰:۳۰ و ۳۰:۳۰ بیشترین بود. غلظت کلسیم میوه، نیتروژن، فسفر و پتاسیم برگ با افزایش شوری به شدت کاهش یافت و در شوری های غیر یکنواخت مقدار آن افزایش یافت. بیشترین مقدار کلر و سدیم در تیمارهای ۶۰:۶۰ و ۹۰:۹۰ دیده شد. غلظت کلر و سدیم با اعمال شوری غیر یکنواخت بطور معنی داری کاهش یافت بطوریکه در تیمار ۰:۳۰ غلظت سدیم نسبت به تیمار ۳۰:۳۰ حدود ۲۰% کاهش نشان داد. بر اساس نتایج این تحقیق می توان اعمال شوری ۳۰ میلی مولار در بخشی از ریشه را برای کشت توت فرنگی در شرایط شوری، پیشنهاد نمود.

توت فرنگی, شوری, سیستم ریشه ای منقسم, فتوسنتز, پرولین