تحلیل نقد دیدگاه فمینیستی از تعاریف معلول و معلولیت در اسناد حقوقی ایران و اسناد بین المللی
عنوان مقاله: تحلیل نقد دیدگاه فمینیستی از تعاریف معلول و معلولیت در اسناد حقوقی ایران و اسناد بین المللی
شناسه ملی مقاله: JR_CSIW-8-4_008
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_CSIW-8-4_008
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
فاطمه فهیمی - دانشجوی دکتری مطالعات حقوق زن و خانواده ، دانشگاه ادیان و مذاهب.
نعیمه پورمحمدی - استادیار گروه فلسفه دین، دانشکده فلسفه، دانشگاه ادیان و مذاهب.
سید محسن فتاحی - استادیار گروه حقوق زن در اسلام، دانشکده زن و خانواده، دانشگاه ادیان و مذاهب.
مهدی لک زایی - استادیار گروه ادیان غیرابراهیمی، دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب.
خلاصه مقاله:
فاطمه فهیمی - دانشجوی دکتری مطالعات حقوق زن و خانواده ، دانشگاه ادیان و مذاهب.
نعیمه پورمحمدی - استادیار گروه فلسفه دین، دانشکده فلسفه، دانشگاه ادیان و مذاهب.
سید محسن فتاحی - استادیار گروه حقوق زن در اسلام، دانشکده زن و خانواده، دانشگاه ادیان و مذاهب.
مهدی لک زایی - استادیار گروه ادیان غیرابراهیمی، دانشکده ادیان، دانشگاه ادیان و مذاهب.
سوزان وندل، فیلسوف فمینیست، نقدهایی از منظر فمینیستی به تعاریف رایج از معلولیت در اسناد حقوقی جهانی وارد کرده است. از نظر او، باید در تعریف معلولیت در سند مهم سازمان بهداشت جهانی در سازمان ملل تغییراتی ایجاد شود. اول از همه باید پذیرفته شود که ساختار و کارکرد طبیعی و توانایی طبیعی برای انجام فعالیتها، بستگی به محیط جسمی، اجتماعی و فرهنگیای دارد که فرد در آن زندگی میکند. بر این پایه، نه تنها در بعد سیاسی و اجتماعی و فرهنگی که حتی در بعد زیستی هم معلولیت به هیچ وجه نمیتواند تعریف واحدی پیدا کند. در نتیجه ما با یک تعریف واحد از معلولیت سروکار نداریم، بلکه با «تعاریف» معلولیت سروکار داریم و سازمان بهداشت جهانی اصولا نمیتواند یک تعریف واحد را جهانی کند. دوم در تعاریف از معلولیت باید به تنوع بسیار زیاد در خود معلولان توجه گردد و حتی معلولیتهای مشترک بدون اشتراک در جنسیت، طبقه، نژاد و سن نباید در یک گروه تعریفی گنجانده شود. سوم اینکه در تعاریف درست از معلولیت باید محدودهای را برای کسانی که دچار تضاد در هویت معلولیت یا بحران هویت معلولیت شدهاند ، تعیین کرد تا در دسته سالم یا معلول جا نگیرند و بتوانند فرصت و انرژی کافی برای حل چالش خود داشته باشند. و چهارم اینکه تمایز دقیق میان بیمار و معلول به صلاح هیچ بیمار و معلولی نیست، بلکه بیشتر به نفع سازمانهای حمایت از بیماران و معلولان است که از تعداد مراجعان و هزینههای خود بکاهند. دیدگاه وندل قابل نقد است و آن اینکه در تعریف معلولیت نمیتوان از الفاظ خنثی، نسبی و فرهنگی استفاده کرد و این کار نقض غرض در دفاع از حقوق معلولان است. در عوض، میتوان میان تعریف شخص دارای معلولیت و تعریف ویژگی معلولیت تفاوت گذاشت.
کلمات کلیدی: حقوق ایران, اسناد بین المللی, فمینیسم, تعریف معلول و معلولیت, سازمان بهداشت جهانی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1468412/