محسن مومنی - استادیار گروه تاریخ، دانشگاه ارومیه

دوران وزارت خواجه نظام‎الملک طوسی و حکومت سلطان ملکشاه سلجوقی را می‎توان عصر طلایی سلجوقیان دانست. اما، این ساختار در درون خود با مشکلاتی مواجه بود و آن رقابت دو گروه از دیوان‎سالاران خراسانی و عراقی با هم بود. در پایان عمر نظام‎الملک، گروه مخالف او، که عراقی‎ها بودند، موفق شدند قدرت را به‎دست‎گرفته و خواجه نظام‎الملک و طرفداران خراسانی او را از قدرت حذف کنند. با مرگ ملکشاه و جنگ‎های جانشینی، این رقابت‎ها دوباره شعله‎ور شد. در دوره برکیارق، هرکدام از دو گروه به تلاش برای کسب قدرت پرداختند که در این میان، نقش و جایگاه مجدالملک قمی به عنوان یکی از دیوان‎سالاران عراقی در روند حوادث پر‎رنگ‎تر بود. مسئله اصلی در این پژوهش ریشه‎یابی علل رقابت این دو گروه از دیوان‎سالاران در دوره وزارت مجدالملک است. این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه‎ای به روش توصیفی تحلیلی، نقش اختلافات مذهبی را در این رقابت‎‎ها مورد تردید قرارداده و عامل کسب قدرت دیوان‎سالاری را در این رقابت‎ها تاثیرگذار می‎داند

مجدالملک قمی, برکیارق, مویدالملک, خراسانی‎ها, عراقی‎ها, دیوان‎سالاری سلجوقی, گروه‎های دیوان‎سالاری