بهزاد اویسی - کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ایلام
غلامرضا رحیمی - استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه جهرم
مجتبی امیری - استادیار گروه مدیریت دولتی، دانشگاه تهران
بتول رستمی - کارشناس ارشد جامعه شناسی، دانشگاه ایلام

نظریه خصوصیات فردی رهبری یکی از نظریه‎های هدایت و رهبری در مدیریت است که نظریه‎پردازان آن بر این نظر هستند که رهبر باید به یک‎سری ویژگی‎های فردی متخلق بوده و از نظر این صفات از پیروان خود برتر باشد؛ از جمله، هوش، بلوغ اجتماعی و وسعت دید، انگیزه‎های توفیق‎طلبی و نیل به هدف، انسان‎گرایی، بیان رسا و بانفوذ، ظاهر مناسب. در این پژوهش، از نگاه مدیریتی به آثار ادبی و تاریخی نگریسته شده است و با رویکرد تطبیقی تلاش شده است تا مفاهیم و نظریه ویژگی‎های فردی رهبری در خصوص سلاطین غزنوی و کارگزاران آنها از لابه‎لای متون ادبی و تاریخی این دوره تبیین و تشریح شود. حال، این پرسش پیش می‎آید که آیا این ویژگی‎ها در سلاطین غزنوی (محمود و مسعود و کارگزاران آنها) وجود دارد؟ الگوی نظری این پژوهش همان نظریه ویژگی‎های فردی رهبری است. آنچه این تحقیق نشان می‎دهد و نمونه‎های آن نیز در متن آمده است، این است که سلاطین غزنوی دارای ویژگی‎های مذکور از جمله هوش، وسعت دید، انگیزه های توفیق‎طلبی و نیل به هدف، بیان رسا و بانفوذ و ظاهر مناسب بوده و نمونه‎های انسان‎گرایی آنها در مقابل سازمان گرایی نشان می‎دهد که مطابق آنچه مشهور است، این سلاطین به کلی از این خصیصه خالی نبوده‎اند.

هدایت و رهبری, ویژگی‎های رهبر, غزنویان, آثار ادبی