تعیین پتانسیل طبیعت گردی با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی در مراتع ییلاقی کجور نوشهر
Publish place: Integrated Watershed Management، Vol: 2، Issue: 1
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 158
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IWM-2-1_006
تاریخ نمایه سازی: 30 خرداد 1401
Abstract:
اکوتوریسم به عنوان پایدارترین شکل گردشگری با رشد فزاینده ی خود، نقش موثری در توسعه ی جوامع ایفاء می کند. در این پژوهش با استفاده از روش تجزیه و تحلیل سیستمی به تعیین پتانسیل طبیعت گردی در مراتع ییلاقی کجور نوشهر پرداخته شده است. پس از شناسایی عوامل موثر بر کاربری طبیعت گردی شامل شیب، جهت، ارتفاع از سطح دریا، بافت خاک، پوشش گیاهی، سنگ شناسی، فاصله تا چشمه و رودخانه، فاصله تا جاده، فاصله تا مناطق مسکونی، فاصله تا شهر، فاصله از گسل و دکل برق فشار قوی، نقشه های مربوط به این عوامل با کمک سامانه اطلاعات جغرافیایی (GIS) تهیه شدند و با روش سیستمی مخدوم طبقه بندی، تلفیق و روی هم گذاری نقشه ها انجام و نقشه اولیه تفرجی تهیه و در سه طبقه، کلاسه بندی شدند. سپس با تلفیق نقشه تفرجی اولیه و نقشه مراتع، نقشه تفرج نهایی تهیه و کلاسه بندی شد. نتایج نشان داد همه مرتع چناربن دارای توان تفرج گسترده طبقه دو، در مرتع دشت لاشک ۵۱/۴۶ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۴۹/۵۳ درصد نامناسب برای تفرج، در مرتع اسلام آباد ۲/۷۵ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۹۸/۲۴ درصد نامناسب برای تفرج، در مرتع کهنه لاشک ۱۹/۹۶ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۸۱/۳ درصد نامناسب برای تفرج، در مرتع کجور ۲۴/۸۷ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۷۶/۱۲ درصد نامناسب برای تفرج، در مرتع لرگان ۵۴/۱۲ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۴۶/۸۷ درصد نامناسب برای تفرج و در مرتع پیده ۳۱/۵۷ درصد دارای توان تفرج گسترده طبقه دو و ۶۹/۴۲ درصد برای تفرج نامناسب بودند. با توجه به نتایج به دست آمده ۸۳/۶۵ درصد منطقه دارای قابلیت تفرجی و ۱۷/۳۴ درصد از منطقه برای تفرج نامناسب هستند که علت آن شیب بالا، ارتفاع بالا و وجود اراضی زراعی و باغ ها در منطقه است؛ بنابراین پیشنهاد می شود اقدامات عملی و مدیریتی لازم به بهره برداران منطقه آموزش داده شود. این امر در کنار مدیریت اصولی به استفاده از توان بالقوه طبیعت گردی منطقه می انجامد و کمک درآمدی برای بهره برداران مراتع محسوب می شود.
Keywords:
Authors
سمیه امیری
دانش آموخته کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
زینب جعفریان جلودار
استاد گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
شفق رستگار
استادیار گروه مرتعداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :