آلودگی های زیست محیطی و سهم واکنش های شیمیائی در این آلودگی ها موجب شده که شیمیدان ها به دنبال طراحی روش های شیمیایی فاقد آلودگی باشند. “شیمی سبز” به طبقه بندی و تعریف اصولی در راستای نیل به این هدف می پردازد و اصطلاحی است که برای اولین بار توسط پائول آناستاس، پیشنهاد شد و مفهوم آن عبارت است از ابتکار، طراحی و کاربرد محصولات و فرآیندهای شیمیائی برای کاهش یا حذف استفاده و تولید مواد خطرناک. شیمی سبز سبب جلوگیری از آلودگی منابع و یا کاهش آن شده و نقش مهمی در نیل به توسعه پایدار دارد. برخی از اصول شیمی سبز عبارتند از: استفاده از منابع تجدید شدنی، کاهش تعداد مراحل فرایندها، افزایش بازده انرژی، طراحی مواد و فرآورده های شیمیایی سالم تر، افزایش راندمان یا بازده فرآیندهای شیمیایی و استفاده از مواد اولیه کم خطر. امروزه فن آوری های مبتنی بر شیمی سبز به عنوان یک رویکرد جدید مورد توجه قرار گرفته که در این مقاله به بررسی مهم ترین راه های در حال توسعه در مورد حلال های سبز پرداخته شده است.

شیمی سبز, حلال های سبز, محیط زیست