بررسی امکان توسل به مسئولیت بین المللی دولتهای عضو سازمانهای بین المللی در قبال اعمال متخلفانه آن سازمان

بدون شک یکی از مهمترین درسهایی که مخاصمات مسلحانه کشورها و جنگهای جهانی اول و دوم از خود باقی گذاشت لزوم تاسیس سازمانهای بین المللی بود که موضوع چهاردهمین بند اعلامیه ویلسون در سال ۱۹۱۹ بود که خواستار تجمع کشورهای خسته از جنگ در زیر چتر یک نهاد بین المللی بود تا با عضویت کشورها بتواند مانع از وقوع جنگ و کشتار گردد با این حال جنگ جهانی دوم روی داد و این بار جهان شاهد تشکیل سازمان مللی بود که از اتحاد کشورهای عضو تشکیل یافته است و با لحاظ حق وتو کشورهای عضو دائم شورای امنیت را مکلف ساخت که مانع از تکرار فروپاشی جامعه بین المللی مشابه قبل از وقوع جنگ جهانی دوم باشد که هیات مدیره و بازیگران اصلی جامعه ملل خود به کسوت متجاوزان درآمده و سرزمین دیگر کشورها را آماج حملات هژمونیک خود قرار داده بودند. در عین حال علیرغم استقبال جامعه جهانی در دوران بعد از جنگ این واهمه ایجاد شد که اگر کشوری در قالب یک سازمان بین المللی (مانند آمریکا در قالب عضو دائم شورای امنیت) یا سازمان بین المللی متشکل از اعضای مختلف از پنج قاره جهان مرتکب اعمال متخلفانه ناقض حقوق بین الملل گردد چه مقام یا کشور یا سازمان بین الملل در مظان اتهام و محاکمه خواهد بود و منظور از مسئولیت ثانویه و همزمان چیست که در موارد گوناگون به بازخواست عملکرد سازمانها و یا دولتهای عضو و یا هر دو مینماید.

Keywords:

مسئولیت بین المللی , دول عضو , سازمان ملل متحد , مسئولیت ثانویه , مسئولیت همزمان