ارزیابی کارایی روشهای زمین آماری در برآورد بارندگی در حوزه آبخیز گاوخونی

در بسیاری از مطالعات و بررسیهای منابع طبیعی و کشاورزی، به دلیل عدم پوشش کامل ایستگاه های اندازه گیری نقطه ای باران، برآورد بارش منطقه ای یا تخمین بارش در میان ایستگاه ها ضروری است. روش های مختلف برای برآورد بارش وجود دارد که از جمله آن میتوان به روشهای درونیابی اشاره کرد. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی روشهای زمین آماری در برآورد مقدار بارندگی سالانه و ماهانه در حوزه آبخیز گاوخونی و بررسی تغییرات مکانی آنها در محدوده زمانی سال آبی ۱۳۷۲-۱۳۷۳ تا ۱۳۹۴-۱۳۹۵ می باشد. در این تحقیق از روشهای زمین آماری کریجینگ، کوکریجینگ با پارامتر کمکی ارتفاع و روش عکس فاصله با توان ۲ استفاده در تهیه نقشه همباران حوزه آبخیز گاوخونی، از ۵۲ ایستگاه هواشناسی در داخل و اطراف حوزه آبخیز مذکور با طول دوره آماری ۲۲ساله استفاده شد. همبستگی مکانی مقدار بارندگی در مقیاس ماهانه از ۳۰ تا ۷۰۲ کیلومتر و در مقیاس سالانه ۸۳/۷۰ کیلومتر است. این نتایج میتواند به منظور طراحی فواصل ایستگاه های هواشناسی برای اندازهگیری بارندگی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords:

زمین آمار , درونیابی , بارندگی سالانه , بارندگی ماهانه , گاوخونی