بکارگیری مدل جدید تاثیر کاربری اراضی((LUIM در ارزیابی خطر فرسایش بادی دشت سجزی اصفهان
Publish place: Second National Conference on Environmental Change Using Remote Sensing Technology and GIS
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 167
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ENVIRS02_075
تاریخ نمایه سازی: 31 خرداد 1401
Abstract:
مناطق خشک به دلیل شرایط محیطی سختی که دارند، اکوسیستمهای شکننده داشته و زمانی که از اراضی بیابانی بهعنوان یک منبع بهرهبرداری میشود تغییرات منفی زیادی در این اراضی ایجاد می گردد که علاوه بر اثرات درون حوضه ای، اثرات برون حوضه ای نیز دارند. یک راه برای شناسایی اثرات شیوه های مدیریتی زمین در اراضی بیابانی، ارزیابی شرایط فرسایش بادی در این مناطق است. بدین منظور، تلاشهای گسترده ای در مناطق مختلف جهان صورت پذیرفته و مدلهای گوناگونی برای ارزیابی فرسایش بادی ارائه شده است. در پژوهش حاضر یک مدل جدید پهنه بندی فرسایش بادی به نام مدل تاثیر کاربری اراضی((LUIM ارائه و در دشت سجزی اصفهان مورد ارزیابی قرار می گیرد. مطابق نتایج مدل مذکور، ۱/۷۳ درصد از منطقه مطالعاتی در کلاس خطر متوسط فرسایش بادی، ۸۴/۳۲ درصد در کلاس زیاد و ۱۳/۹۵ درصد در کلاس خیلی زیاد قرار گرفته استبه. دلیل نداشتن ساختار پیچیده و دادن نتایج نسبتا مطلوب با حداقل داده، انتظار می رود ارزیابی فرسایش خاک توسط این مدل در بخش های مختلف منابع طبیعی و کشاورزی انجام گردد.
Keywords:
Authors
داریوش گرگین پور
دانش آموخته کارشناسی ارشد بیابان زدایی، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
رضا جعفری
دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان
حسین بشری
دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه صنعتی اصفهان