بررسی کاربرد پلیمر فرا جاذب آب جهت افزایش راندمان آبیاری در مناطق خشک و نیمه خشک

کل آب مصرفی در ایران حدود 88/5 میلیارد متر مکعب در سال است که 83 میلیارد متر مکعب آن در بخش کشاورزی مصرف می شود، از این مقدار 65 درصد آن به علت اعمال شیوه های غلط و سنتی آبیاری هدر می رود. این در حالی است که کودهای شیمیایی نیز (به ویژه در خاک های شنی) بر اثر آبیاری(غرقابی و غیره) به سرعت شویش یافته و موجب آلودگی منابع ارزشمند آبهای زیرزمینی می شوند. کاهش کمیت و کیفیت محصولات کشاورزی، اثرات خشکسالی ها و فجایع زیست محیطی مرتبط با آن، پیامد هدر روی بیش از حد آب است. استفاده از روشهای نوین آبیاری می تواند تا حد بسیار زیادی این حالت را سامان ببخشد. کاربرد هیدروژلهای سوپر جاذب، یکی از جدیدترین شیوه های آبیاری برای مناطق خشک و نیمه خشک است که به کمک آن می توان تا بیش از 50 درصد مصرف آب آبیاری را کاهش داد و از شویش کودهای محلول در آب و به سبب آن از آلودگی آبهای زیرزمین جلوگیری کرد. سوپر جاذب در خاک، آب را همراه با کودهای محلول در آن، جذب کرده و در موقع نیاز ریشه، به راحتی آب و مواد غذایی محلول در آب را در اختیار ریشه گیاه مقرار میدهد همچنین از هدر رفت آب از طریق تبخیر، نفود و غیره جلوگیری می کند. استفاده از این روش به تنهایی و یا همراه با سایر روش ها ی نوین آبیاری، اگر اصولی و بر اسالس داده های پژوهشی پیاده شود و همچنین تداوم استفاده داشته باشد، می تواند نقش چشمگیری را در کاهش اثرات منفی ناشی از کم آبی در مناطق خشک و نیمه خشک ایفا کند.

Keywords:

پلیمر فرا جاذب آب , آبیاری , مناطق خشک و نیمه خشک