مقایسه الگوی جذب و کارآیی منابع متیونین آزاد کریستاله مصنوعی و باند شده به پروتئین در مرغ های گوشتی با مصرف تک وعده ای خوراک

این آزمایش به منظور مقایسه الگوی جذب و کارآیی منابع مختلف متیونین شامل منابع آزاد کریستاله مصنوعی (دی- ال- متیونین (DL-Met)، ال- متیونین (L-Met) و دی پپتید (Met-Met)) و متیونین باند شده به پروتئین (PB-Met) در مرغ های گوشتی با مصرف تک وعده ای خوراک انجام شد. تعداد ۱۰۰ قطعه جوجه‎ گوشتی ماده سویه راس ۳۰۸، در قالب طرح کاملا تصادفی با پنج جیره‎ آزمایشی (پایه، DL-Met۲.۰، L-Met۲.۰، Met-Met۲.۰ و PB-Met۲.۰) به دلیل مطابقت با رژیم تک وعده­ای نیمچه­های مادر گوشتی از سن ۳۹ تا ۶۰ روزگی تغذیه شدند. در طی دوره آزمایش، میزان ۹۰ گرم خوراک پلت ۱ بار در روز به هر مرغ داده می شد که طی مدت ۵/۲±۱۷ دقیقه مصرف می گردید. نتایج نشان دادند که مکمل سازی جیره با متیونین باند شده به پروتئین (PB-Met۲.۰) موجب بهبود معنی دار (۰۱/۰P<) عملکرد رشد در مقایسه با مصرف آمینو اسیدهای مصنوعی شد. حداکثر غلظت متیونین پلاسمای خون، ۱ ساعت پس از مصرف جیره های حاوی DL-Met۲.۰ و Met-Met۲.۰ و ۲ ساعت بعد از مصرف جیره های حاوی PB-Met۲.۰ و L-Met۲.۰ مشاهده شد (۰۱/۰P<). بالا ترین میزان پروتئین لاشه و کارآیی پروتئین (۰۱/۰P<) و همچنین پایین ترین میزان نیتروژن فضولات (۰۵/۰P<) در تیمار حاوی PB-Met۲.۰ مشاهده شد. کارآیی آمینو اسید های ضروری خصوصا متیونین، در مرغ های تغذیه شده با جیره حاوی PB-Met افزایش یافت (۰۱/۰P<). در نتیجه به نظر می رسد که در مرغ های گوشتی با مصرف تک وعده ای خوراک،  DL-Met و Met-Met به دلیل عدم همزمانی جذب با سایر آمینو اسیدها، بهره­وری کمتری دارند. بنابراین همزمان سازی جذب آمینو اسید متیونین با استفاده از منابع مناسب، موجب افرایش کارآیی آن می شود. در نتیجه PB-Met به عنوان منبع ترجیحی مکمل متیونین در جیره مرغ های گوشتی با مصرف تک وعده ای خوراک پیشنهاد می شود.

Keywords:

عدم تعادل آمینو اسید , کارآیی پروتئین , گلوتاتیون , نیتروژن فضولات , هموسیستئین