بررسی مضامین مشترک در اشعار مولانا، حافظ و سهراب سپهری
Publish place: 6th National Conference on Humanities and Education With a focus on sustainable development
Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 349
This Paper With 5 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MCCONF06_173
تاریخ نمایه سازی: 1 تیر 1401
Abstract:
ادبیات به عنوان تجلیگاه اندیشه و عواطف انسانی با استفاده از روشهای مختلفی به انعکاس معانی و مضامین مشترک در اشعار شاعران برجستهای چون مولانا، حافظ و سهراب پرداخته است. مضامین مشترک در اندیشه و اشعار این شاعران برجسته و بزرگ تاریخ شعر فارسی در میان فاصله های زمانی بسیار، جلوه های مختلفی داشته است؛ زیرا هر یک از این شاعران آن مضامین را با زبان و اندیشه خاص خود و با توجه به شرایط روزگار و مخاطب های دوران خویش به گونه ای بیان نموده اند.این وجوه مشترک در اشعار این شاعران، دارای شدت و ضعیفی هست که سبب ایجاد موضوعات متنو ع و مشترکی در آثارشان شده است؛ موضوعاتی چون غم و شادی، عشق، مرگ و فنا.در این مقاله، سعی بر این است که نشان دهیم نگرش این سه شاعر به بنمایه های فوق نزدیک و شبیه است.
Authors
مریم زارع زاده
دانشجوی زبان و ادبیات فارسی، موسسه آموزش عالی حافظ شیراز
فاطمه حیدری
دانشجوی زبان و ادبیات فارسی، موسسه آموزش عالی حافظ شیراز