سینا مرادحسینی - دانشجوی کارشناسی ارشد ، دانشکده علوم زمین ، دانشگاه خوارزمی ، تهران ، ایران
شهریار محمودی - استادیار ، دانشکده علوم زمین ، دانشگاه خوارزمی، تهران ، ایران

منطقه مورد پژوهش بخشی از پهنه زمینساختی البرز میانی است. رخنمونهای اصلی قابل مشاهده در منطقه جنوب بهشهر، گلوگاه و مهدیرجه شامل تناوبی از فیلیت و شیستهای سرسیت-کلریت دار است. همچنین توده های نفوذی منطقه که طبق گزارشهای قبلی انجام شده دیوریت، گابرو، گرانیت و مونزونیت گزارش شده بود، بر اساس مطالعات پتروگرافی و داده های ژئوشیمایی بدست آمده در این پژوهش، متاگابرو معرفی میشوند و معادل درونی بازالت و بازالتهای ساب الکالن هستند. در نمونه های متاگابروی بررسی شده کانیهای پیروکسن، پالژیوکالز، آمفیبول، فلدسپار آلکالن و کوارتز به عنوان کانیهای اصلی و آمفیبول، هورنبلند، آپاتیت، تیتانیت،گارنت، زنوتیوم و ترمولیت-اکتینولیت به عنوان کانیهای فرعی و کلسیت و سرسیت نیز به عنوان کانیهای ثانویه مشاهده شد. همچنین بافت غالب این سنگها از نوع نماتوبالستیک، گرانوبالستیک تا پورفیروکالستیک و پوییکلیتیک است. براساس نتایج آنالیزهای شیمایی سنگ کل، ترکیب سنگهای متاگابرویی مورد مطالعه کالک آلکالن هستند. در بررسی و تفکیک محیطهای زمین ساختی، ترکیب سنگهای مورد پژوهش ویژگیهای درونصفحهای را نشان میدهند. همچنین نمونه های بررسی شده مربوط به محیط فرورانشی میباشند و اغلب در محدوده بازالتهای کمان آتشفشانی قرار میگیرند. طبق مطالعات انجام شده، ترکیب متاگابرویی مورد بررسی تولئیتهای جزایر قوسی را نشان میدهند.

متاگابرو، شیستهای گرگان، جنوب بهشهر، پترولوژی، ژئوشیمی