رسول لوائی - کارشناسی، دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سهیل کرمی - کارشناسی، دانشکده زمین شناسی، پردیس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ایران

مناطق آشتیان و تفرش در بخشی از پهنه ی ایران مرکزی و در امتداد کمربند آتشفشانی ارومیه- دختر، واقع شده اند. برونزدهای این دو منطقه متعلق به دوران مزوزوئیک و سنوزوئیک میباشند و سنگهای قدیمی تر از تریاس در این دو منطقه وجود ندارد. در این مطالعه، کوشش شده مقایسه ای میان پترولوژی سنگهای آذرین منطقه ی آشتیان و تفرش، با استفاده از داده های مطالعات گوناگون صورتگرفته، انجام شود. جنس سنگهای نفوذی این دو منطقه شامل دیوریت، کوارتزدیوریت، تونالیت و گرانودیوریت میباشد. بیشتر حجم سنگهای خروجی در دو منطقه را آندزیتها، تراکی آندزیتها، داسیتها، ریوداسیتها و ریولیت ها میباشند و کمترین حجم سنگهای خروجی، آندزیتهای بازالتی را شامل میشود. توف های سبز و خاکستری و ایگنمبریت ها بیشتر سنگهای آذرآواری این دو منطقه را تشکیل میدهند و دارای ترکیب اسیدی میباشند. تشکیل سنگهای ماگمایی این منطقه، تحت تاثیر پدیده ی تفریق از طریق تبلور بخشی می باشد و نوع ماگمای سازنده ی این دو منطقه، کالکوآلکالن و به مقدار کمی توله ایتی میباشد. در بررسیهای تکتونوماگمایی، مشخص شد که خاستگاه سنگهای آتشفشانی این دو منطقه، متعلق به حاشیه فعال قاره و مرتبط با فرورانش میباشد. در این مقاله با بررسی شواهد سنگ شناختی و کانی شناختی، یکسان بودن رفتارها و ویژگیهای سنگهای آذرین این دو منطقه تحلیل گردیده است.

پهنه ارومیه- دختر، آشتیان، تفرش، سنگهای آذرین، ماگماتیسم