تاثیر ساخت سدهای درودزن، ملاصدرا و سیوند بر خشک شدن دریاچه های بختگان و طشک

دریاچه های بختگان و طشک با مساحت ۱۴۵۵ کیلومتر مربع، در حوضه آبریز بختگان جای دارند و بوسیله رود کر تغذیه میشوند. سطح آب این دریاچه ها از سال ۲۰۰۸ میلادی با نرخ هشدار دهندهایی کاهش داشته و در برخی از سالها به طور کامل خشک گردیده است. شور شدن سفره های آب زیرزمینی پیرامون دریاچه، نابودی گونه های مختلف جانوری و گیاهی، ایجاد طوفانهای شن و نمک و همچنین پیدایش بیماریهای پوستی و تنفسی از جمله بازخوردهای خشک شدن دریاچه های یاد شده است. در نبود داده های کافی، نقش پدیده تغییر اقلیم و فعالیتهای انسانی بر خشک شدن دریاچه های بختگان و طشک ناشناخته مانده است. در این پژوهش، نخست با استفاده از تصویرهای ماهواره ایی و به کمک شاخص بهنجار شده آب، تغییرات فصلی مساحت آب دریاچه های یاد شده در بازه ۴۶ ساله (از سال ۱۳۵۲ تا (۱۳۹۸ بدست آمده است. در ادامه، ارتباط تغییرات مساحت دریاچه با حجم آب ذخیره شده در مخزن سدهای درودزن، ملاصدرا و سیوند مورد واکاوی قرار گرفته است. علاوه بر تعیین ضریب همبستگی بین متغیرها، برای تعیین روند آنها نیز از آزمون من– کندال استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان میدهد که که علاوه بر سدسازی، کاهش آبدهی رودخانه کر در نتیجه گسترش زمینهای کشاورزی در بالادست حوضه همراه با تغییرات اقلیمی نقش مهمی در خشک شدن دریاچه های بختگان و طشک داشته است.

Keywords:

دریاچه های بختگان و طشک , سدسازی , آزمون من-کندال , شاخص بهنجار شده آب.