بررسی سطح بهینه مزرعه در توجیه اقتصادی مالکیت گلخانه سبزی و صیفی جات (مطالعه موردی مجتمع گلخانه ای ولی عصر(عج) شوشتر)

این تحقیق به منظور بررسی سطح کشت بهینه بمنظور مالکیت گلخانه با استفاده از برنامه ریزی خطی در سال ۱۳۹۹ در خوزستان انجام گردید. سه محصو زراعی متداول شامل: ۱ بادمجان - ۲ ریحان که در مجتمع گلخانه ای خوزستان زیر کشت می رود، مورد بررسی قرار گرفت. گلخانه هایی با مساحت ۲۰۰۰ و ۵۰۰۰ در سا ۱۳۹۹ متر مربع مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج نشان داد، با توجه به بررسی هزینه های ثابت و متغیر گلخانه هایی با مساحت ۲۰۰۰ و ۵۰۰۰ متر به ترتیب قادرند حداکثر طی یک سال متوالی با ریحان گلخانه ای به سود دهی برسند، ریحان به طور متوسط در هر هزار متر مربع بیش از ۱۲ تن می توان ریحان برداشت کرد، حداکثر عایدی در این سطوح در مجموع کشت در سال به ترتیب ۶۸/۲۸ و ۳۹۲/۲۸ میلیون تومان خواهد بود. همچنین نتایج نشان داد که از نظر اقتصادی با افزایش سطح زیر کشت ریحان استفاده از گلخانه با مساحت ۵۰۰۰ متر مربع در طی یک سال برداشت مناسب تر از گلخانه با مساحت ۲۰۰۰ متر مربع از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است. مقایسه سطح توجیه مالکیت زمین برای کشت محصولات گلخانه ای نشان داد حداقل سطح توجیه کننده مالکیات زمین برای کشت محصولات گلخانه ای با محصول ریحان در مساحت ۵۰۰۰ متر مربع است

Keywords:

برنامه ریطی خطی , سطح کشت , مالکیت گلخانه , حداکثر عایدی