بررسی تاثیر محلول پاشی چهار تیمار کودی بر عمکلرد و اجزای عملکرد برنج رقم طارم هاشمی (Oryza sativa L)

برنج (Oryza sativa L.) از خانواده گرامینه Poaceae ، یکی از مهم ترین غلات در جهان است. در راستای افزایش عملکرد در واحد سطح، بازنگری در مصرف نهادههای شیمیایی امری ضروری و اجتناب ناپذیر است. برای این منظور پژوهش حاضر در جهت بررسی امکان افزایش تولید محصول برنج در نتیجه استفاده از کودهای جدید، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی و با سه تکرار، در سال ۱۳۹۹ در شهرستان ساری، انجام شد. تیمارها به ترتیب شامل؛ کودهای فسفیت پتاسیم به میزان ( ۲ لیتر در هکتار)، سیلیکات پتاسیم (یک لیتر در هکتار)، عصاره جلبک دریایی ۲/۵ لیتر در هکتار، کود زیستی حاوی قارچ Piriformospora indica و ۵ کیلوگرم در هکتار و شاهد بودند که طی دو مرحله محلول پاشی انجام شدند. بنابر نتایج، مقایسه عملکرد و اجزای عملکرد تیمارها نشان داد صفات اندازه گیری شده در بین تیمارها تفاوت معنی داری داشتند. بیشترین افزایش عملکرد در تیمار سیلیکات پتاسیم و سپس در تیمار فسفیت پتاسیم وجود داشت.تیمار عصاره جلبک دریایی و کود زیستی در رده های بعدی قرار داشتند. پایین ترین سطح عملکرد و اجزای عملکرد نیز در تیمار شاهد مشاهده شد.

Keywords:

برنج , فسفیت پتاسیم , سیلیکات پتاسیم , عصاره جلبک دریایی , Piriformospora indica