بررسی اثر مقایسه ای نانوذره مس و نانو ذره اکسید مس پوشیده شده با پلی وینیل پیرولیدین درگیاه ریحان Ocimum Basilicum L تحت تنش شوری

از آنجایی که ذرات در مقیاس نانو دارای خواص جدیدی هستند، به محض رسیدن به سایز نانو، ویژگی های فیزیکو شیمیایی و فعالیت بیولوژیکی قابل توجهی از خود بروز می دهد که باعث کاربردی شدن نانومواد می شوند. رشد و تولید ماده موثره ریحان Ocimum Basilicum L توسط عوامل مختلف محیطی تحت تاثیر قرار می گیرد. در بین تنش های غیرزنده، تنش شوری در سطح جهان باعث خسارات فراوانی مانند کاهش رشد در گیاهان می شود. نانوذرات مس به دلیل خواص کاتالیزی، و هدایت الکتریکی ویژه توجه زیادی به خود جلب کرده است. با توجه به اینکه مس اثرات بالقوه ایی را در رشد، مقاومت علیه پاتوژن ها و افزایش بیومس در گیاهان نشان داده است، در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. در این آزمایش پس از کاشت ریزوم، و ظهور برگ گیاه، تیمار نانو ذره مس و نانوذره پوشش دار با پلی وینیل پیرولیدین و تنش شوری با استفاده از محلول کلرید سدیم بر روی گیاه اعمال شد. نتایج نشان داد با اعمال شوری خاک، اکثر پارامترهای رشد به طور فزاینده ای کاهش یافت. نتایج نشان داد که تیمار نانوذره بر روی گیاه باعث افزایش میزان فنل،فلاونوئید کل پرولین در نمونه تحت تنش شوری نسبت به نمونه شاهد شده است. نتایج مقایسه ایی پارامترها نشان داده است که نانوذره پوشش دار نسبت به نانوذره مس اثرگذارتر بوده است. از نتایج چنین می توان استنباط کرد که جهت افزایش مقاومت گیاهان تحت تنش شوری با اعمال نانوذره می توان از خسارات زیان بار وارده بر اثر تنش کاسته و نانوذره بعنوان گزینه مناسب برای اصلاح خاک های شور وسدیمی در جهت تولید گیاهان با بازدهی متابولیت ثانویه بالاتر پیشنهاد شود

Keywords:

نانو ذره مس , ریحان , تنش شوری , پلی وینیل پیرولیدین