مقایسه روشهای مختلف برآورد تبخیر و تعرق پتانسیل در شهر همدان

مبنای برآورد نیاز آبی برای محصولات کشاورزی در اغلب روشها محاسبه مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیلی است. تبخیر و تعرق پتانسیل در ترسیم تصویر اقلیمی یک منطقه، انجام طرح های آبیاری، سازه های آبی، کشاورزی، مطالعات منابع آب و زهکشی کاربردهای فراوانی دارد. با توجه به تعداد روشهایی که جهت محاسبه نیاز آبی گیاهان قابل استفاده است. تحقیقات زیادی جهت مشخص نمودن بهترین روش تاکنون صورت گرفته است که به طور مثال مطالعات کمیسیون جامعه اروپا در کنوانسیوم مؤسسات تحقیقاتی در این زمینه به نتایج زیر منجر شده است. 1- روش پیشنهادی پنمن اصلاح شده FAO مقدار تبخیر و تعرق را بیش از مقدار واقعی بدست می دهد. 2- عملکرد روشهای مبتنی بر دمای هوا که بلانی کریدل نیز جز آن بشمار می رود بستگی به واسنجی های محلی داشته و بعضا نتایج حاصله از آن رضایت بخش است. 3- روش پنمن- مانتیث از نظر تطابق با داده های لایسیمتری در رده اول قرار دارد. در این تحقیق با استفاده از داده های هواشناسی ایستگاه سینوپتیک شهر همدان در یک دوره آماری 30 ساله(2003-1974) مقادیر تبخیر و تعرق پتانسیل ماهانه و سالانه به 6 روش پنمن اصلاح شده(فائو)، پنمن- مانتیث(فائو)، بلانی- کریدل(فائو)، هارگریوز، مکنیک(فائو)، و ترنت وایت محاسبه شده است. نتایج بدست آمده نشانگر آن است که در این ایستگاه روش پنمن اصلاح شده و تورنت ویت به ترتیب بیشترین و کمترین میزان تبخیر و تعرق پتانسیل برای منطقه را نشان داده اند. از آنجائیکه همدان از مناطق کم آب غرب کشور و ایران بوده و در سالهای اخیر همیشه با مشکل کم آبی روبرو بوده است، لذا نتایج بدست آمده می تواند راهنمای خوبی برای برنامه ریزان آبیاری در منطقه باشد.

Keywords:

تبخیر و تعرق پتانسیل , همدان , ترنت- وایت , پنمن اصلاح شده