تاثیر تمرکززدایی مالی بر آلودگی هوا در ایران در قالب یک الگوی تصحیح خطای برداری (VECM)

از دیدگاه مالی، تمرکززدایی، انتقال مدیریت منابع و انجام مخارج از دولت مرکزی به دولت های محلی است. بسیاری از مطالعات تجربی پیشین، اجرای تمرکززدایی مالی را یکی از عوامل بهبود و یا تخریب محیط زیست بیان می کنند. بر این اساس، هدف اصلی این مطالعه بررسی تاثیر شاخص های تمرکززدایی مالی بر آلودگی هوا در کشور ایران است. این مطالعه با استفاده از داده های سری زمانی ۱۳۹۳-۱۳۷۱ به بررسی روابط بلندمدت و کوتاه مدت بین آلودگی هوا، شاخص های تمرکززدایی مالی، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و حجم تجارت پرداخته است. به این منظور از آزمون هم جمعی (هم انباشتگی) یوهانسن-یوسلیوس و الگوی تصحیح خطای برداری (VECM) استفاده شده است. هم چنین، تحلیل داده ها و نتایج به کمک نرم افزار Eviews انجام شده است. بر اساس نتایج به دست آمده از برآورد مدل به روش VECM، تمرکززدایی مالی درآمد، تمرکززدایی مالی مخارج، تمرکززدایی مالی قدرت خودگردانی، رشد اقتصادی، مصرف انرژی و حجم تجارت، انتشار گاز co۲ را در بلندمدت و کوتاه مدت افزایش می دهد. یک درصد افزایش در شاخص های تمرکززدایی مالی، به طور متوسط انتشار گاز co۲ را در بلند مدت و کوتاه مدت به ترتیب ۰/۱۴ و ۰/۰۸ درصد افزایش می دهد. بر این اساس اتخاذ سیاست های مناسب همگام با فراهم کردن بسترهای لازم جهت گسترش تمرکززدایی مالی، به منظور کنترل آلودگی هوا در کشور ضروری است.

Keywords:

آلودگی هوا , تمرکززدایی مالی , ایران , الگوی تصحیح خطای برداری (VECM)