فهیمه زنگویی - کارشناسی ارشد روانشناسی شخصیت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، بیرجند، ایران
قاسم آهی - استادیار گروه روانشناسی، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند

خود ناتوان سازی تحصیلی یکی از مشکلات رایج در میان دانش آموزان است که بر عملکرد تحصیلی آنان تاثیر منفی دارد واز مهمترین علل شکست یا عدم موفقیت فراگیران در یادگیری و دستیابی به برنامه های پیشرفت تحصیلی نیز به شمار می-آید. در این راستا، پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش عقده حقارت والدین با خودناتوانسازی تحصیلی دانش آموزانانجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی – همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه والدین و دانش آموزان دخترمقطع دوم متوسطه امام حسین (ع) شهر بیرجند در سال تحصیلی ۰۱-۱۴۰۰ تشکیل داد که از این بین، ۳۸۹ نفر به روش نمونه گیری هدفمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها نیز پرسشنامه خود ناتوان سازی تحصیلیمیگلی (۲۰۰۰) و مقیاس احساس حقارت آیزنک (۱۹۸۸) بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل ضریب همبستگیپیرسون با کمک نرم افزار SPSS-۲۲ استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که عقده (احساس) حقارت والدین در پیشبینی خودناتو ان سازی تحصیلی دانش آموزان نقش دارد.

خود ناتوان سازی تحصیلی، عقده (احساس) حقارت