آیا پرستاران می توانند در شرایط همه گیری برای تجهیزات ایمنی اعتصاب کنند؟
Publish place: Fourth International Conference on Health, Crisis and Safety
Publish Year: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 175
متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
HCSCONF04_016
تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1401
Abstract:
مقدمه: پس از شیوع ویروس کرونا در جهان (۲۰۱۹) و اعلام سازمان بهداشت جهانی (۲۰۲۰)، پرستارانزیادی به این بیماری دچار شدند و حتی فوت نمودند . منابع معتبر اقداماتی را مانند: ضدعفونی منظم ،شستن دست ها، تجهیزات محافظ شخصی (PPE) و فاصله گذاری اجتماعی را برای مبارزه با شیو عویروس توصیه کردند. اما محدودیت منابع اجازه استفاده از تجهیزات محافظ شخصی را به تعداد مناسب نمیداد. و پرستاران را در دوراهی اخلاقی جهت اعتراض و اعتصاب و رسیدگی به بیماران قرار داده بود .روش کار: این مطالعه به رو ش مرور ی طراحی و اجرا گردید. کلید واژگان انگلیسی (Infection Prevention and Control, nurses safety) با استراتژی and , or بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ تنظیم شد. در پایگاه های اطلاعات , Scopus, web of sciences scholar, PubMedجستجو انجام شد. مقالاتی که متن کامل آنها در دسترس نبود و یا به زبان انگلیسی نبود از لیست خارجشد. از مجموع ۱۳۵ مقاله یافت شده، ۱۰۵ مقاله غیرمرتبط بود. پس از مرور چکیده ی ۱۲ مطالعه تکرار یتشخیص داده شد. ۸ مقاله به زبان انگلیسی نبود. ۲ نیز متن کامل مقاله در دسترس نبود. در نهایت ۸ مقالهکامل مرتبط با هدف مطالعه مورد استفاده قرار گرفت .یافته ها: سوال مطرح شده بسیار پیچیده است و از منظر قانونی و اخلاقی باید به آن نگاه نمود. قوانینحقوق بشر و قوانین داخلی هر کشوری نیز به این موارد باید اضافه نمود. عواقب چنین تصمیماتی می تواند،مرگ بیماران ، پرستاران و خانواده های آنان باشد.نتیجه گیری: هرچند وظیفه اخلاقی پرستاران حفظ جان بیماران است اما وظیفه حفظ جان بیماران بعهده کیست. بایدتوجه گردد تا پرستاران به بیمار تبدیل نگردند.
Keywords:
Authors
ساسان رحمانیان
عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، دانشکده پرستاری، جهرم، ایران