ساسان رحمانیان - عضو هیت علمی دانشگاه علوم پزشکی جهرم، دانشکده پرستاری، جهرم، ایران

مقدمه: پس از شیوع ویروس کرونا در جهان (۲۰۱۹) و اعلام سازمان بهداشت جهانی (۲۰۲۰)، پرستارانزیادی به این بیماری دچار شدند و حتی فوت نمودند . منابع معتبر اقداماتی را مانند: ضدعفونی منظم ،شستن دست ها، تجهیزات محافظ شخصی (PPE) و فاصله گذاری اجتماعی را برای مبارزه با شیو عویروس توصیه کردند. اما محدودیت منابع اجازه استفاده از تجهیزات محافظ شخصی را به تعداد مناسب نمیداد. و پرستاران را در دوراهی اخلاقی جهت اعتراض و اعتصاب و رسیدگی به بیماران قرار داده بود .روش کار: این مطالعه به رو ش مرور ی طراحی و اجرا گردید. کلید واژگان انگلیسی (Infection Prevention and Control, nurses safety) با استراتژی and , or بین سالهای ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۲ تنظیم شد. در پایگاه های اطلاعات , Scopus, web of sciences scholar, PubMedجستجو انجام شد. مقالاتی که متن کامل آنها در دسترس نبود و یا به زبان انگلیسی نبود از لیست خارجشد. از مجموع ۱۳۵ مقاله یافت شده، ۱۰۵ مقاله غیرمرتبط بود. پس از مرور چکیده ی ۱۲ مطالعه تکرار یتشخیص داده شد. ۸ مقاله به زبان انگلیسی نبود. ۲ نیز متن کامل مقاله در دسترس نبود. در نهایت ۸ مقالهکامل مرتبط با هدف مطالعه مورد استفاده قرار گرفت .یافته ها: سوال مطرح شده بسیار پیچیده است و از منظر قانونی و اخلاقی باید به آن نگاه نمود. قوانینحقوق بشر و قوانین داخلی هر کشوری نیز به این موارد باید اضافه نمود. عواقب چنین تصمیماتی می تواند،مرگ بیماران ، پرستاران و خانواده های آنان باشد.نتیجه گیری: هرچند وظیفه اخلاقی پرستاران حفظ جان بیماران است اما وظیفه حفظ جان بیماران بعهده کیست. بایدتوجه گردد تا پرستاران به بیمار تبدیل نگردند.

پرستاران، تجهیزات ایمنی، اعتراض، کمبود