صادق فتحی سنقری
طاهره گنجایی

بحران حادثه ای است که به طور طبیعی یا به وسیله بشر، به طور ناگهانی یا به صورت فزآینده به وجود می آیدکه برای بر طرف کردن آن نیاز به اقدامات اضطراری، اساسی و فوق العاده باشد. بحران یک مفهوم چند بعدیاست و با تغییرات عمده در محیط فیزیکی و اجتماعی و پیامد های انسانی غم انگیز شناخته می شود. نتایجگذشته موید این مطلب است که مدیریت بحران مستلزم تدوین روش و یا چارچوب کلی است و با طراحیبرنامه ریزی درست و مناسب و آمادگی های قبلی می توان تا اندازه بسیار زیادی از خسارت و مدت زمان بحرانهای بزرگ کاست. هر چند استراتژی بین المللی کاهش ریسک یا خطر پذیری بلایا از سال ۲۰۰۰ و براساسقطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل آغاز به کار نمود ولی سونامی سال (قابل خواندن نیست) دغدغه ها و نگرانیها در طول کنفرانس جهانی کاهش احتمال خطر پذیری ناشی از بحران که در شهر کوبه ی شهرستان هیوگویژاپن در سال ۲۰۰۵ برگزار گردید به طور مجدانه ای مورد بحث، مباحثه و مناظره قرار گرفت. ملاک عملموثر و مبتکرانه در به کاهش احتمال ناشی از بحران (DRR ) بر تغییر مسیری از امداد اضطراری انفعالیهیوگو HFA) از طریق تقویت ممانعت، پیشگیری و آمادگی تاکید می نماید. مراحل پیش بحرانی از طریقتقویت ممانعت،پیشگیری و آمادگی تاکید می نماید.

مدیریت بحران، کاهش خطر پذیری، پیش از بحران