محمدحسین منظری توکلی - انستیتو مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، ایران
بهنام صدایی - انستیتو مهندسی نفت، دانشکده مهندسی شیمی، دانشکده فنی، دانشگاه تهران، ایران

مخازن کربناته به شدت دارای ناهمگونی هستند به طوری که گاها ممکن است چند لایه تراوایی های متفاوت داشته باشند.بنابراین طی فرآیند اسیدکاری، اسید تمایل دارد به لایه ای که تراوایی بیشتری دارد نفوذ کند. کلید موفقیت فرآیند اسیدکاریماتریکس در این مخازن، استفاده از افزایه های منحرف کننده است. این افزایه ها، ناحیه ی پرتراوا را به صورت موقتی با افزایشویسکوزیته سیال، بسته نگه می دارند و اسید را به نواحی کم تراوای مخزن، منحرف می کنند. در این تحقیق، مدل رئولوژی پلیمریا ژل اسیدهای درجا که پیشتر توسط محققان توسعه داده شده، مورد بررسی قرار گرفته است. سپس با استفاده از معادلاتحاکم در فرآیند اسیدکاری، در یک محیط ناهمگن در حضور منحرف کننده ها، نسبت به اسیدکاری معمولی مورد بررسی ومقایسه قرار گرفته است. مشاهده کردیم که هنگام استفاده از اسید معمولی، به دلیل تراوایی بیشتر، اسید تنها به لایه پرتراوانفوذ کرده و نفوذ بسیار کمی در لایه ی کم تراوا دارد. اما هنگامی که از پلیمر یا ژل اسیدهای درجا استفاده شد، اسید به سمتلایه ی کم تراوا منحرف شده و این لایه نیز به خوبی تحت تاثیر قرار می گیرد. علاوه بر این هنگام استفاده از پلیمر، حجممیان گسست کمتری خواهیم داشت که باعث میشود سیال کمتری تزریق شود.

اسیدکاری ماتریکس، مخازن کربناته، مخازن چند لایه، پلیمر یا ژل اسیدهای درجا، افزایه های منحرف کننده