ارزیابی تاثیر فرآیند اکسیداسیون پیشرفته UV/HP با فرایند UV و HP در جهت حذف FC از پساب ثانویه منطقه ۸ عملیات انتقال گاز ایران

Publish Year: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 189

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NTOGP03_081

تاریخ نمایه سازی: 3 تیر 1401

Abstract:

دراین پژوهش، کارایی فرایند اکسیداسیون پیشرفته با استفاده از اشعه UVC و محلول HP و تعیین شرایط بهینه برایگندزدایی پساب فرایند لجن فعال منطقه ۸ عملیات انتقال گاز ایران مورد ارزیابی قرار گرفته و با دو فرآیند UV و HP مقایسهشده است. پارامتر کلیفرم گرماپای به عنوان کمیتی جهت تعیین بازدهی فرایند مورد استفاده قرار گرفت. همچنین پارامترهایعملیاتی شامل غلظت pH, HP و زمان ماند در سه فاز مختلف یعنی استفاده از اشعه UVC به تنهایی، تزریق دوزهای مختلف HP و در نهایت واکنش اکسیداسیون پیشرفته UVC/HP، برای تعیین توان هرکدام از این ها در گندزدایی پساب ثانویه مورد بررسی قرار گرفته است. زمانیکه HP و UVC به تنهایی جهت تصفیه و گندزدایی مورد استفاده قرار گرفتند، اثر قابل ملاحظه ای جهت غیرفعال سازی باکتری های کلیفرمی از خود نشان ندادند. چنانچه بیشترین میزان حذف در فرآیند HP تنها برابر ۰/۴۹ لگاریتم بود، که این میزان حذف در CT=۱۲۰۰۰۰ mg.s/lit (پارامتر غلظت گندزدا در زمان ماند واکنش) اتفاق افتاده است. از سوی دیگر در مدت زمان واکنش ۱۲۰ ثانیه اشعه UVC به تنهایی قادر به کاهش باکتری ها به میزان ۳/۵۷ لگاریتم (مقداری که از کلرزنی در سیستم به دست آمده است) نبوده است. در حالیکه فرآیند اکسیداسیون پیشرفته UVC/HP در محیط اسیدی در CT=۱۰۰۰ mg.s/lit (زمان تماس ۴۰ ثانیه با غلظت ۲۵ میلی گرم بر لیتر از HP) میزان کاهشی برابر ۳/۷۳۵ نشان داد که بالاتر از مقدار به دست آمده در فرآیند کلرزنی بوده است. همچنین شرایط بهینه در محیط خنثی نیز برای کاربردی بودن پژوهش مورد بررسی قرار گرفته و نتایج نشان داد که در CT=۲۲۵۰ mg.s/lit (زمان تماس ۹۰ ثانیه با ۲۵ میلی گرم بر لیتر HP) مقدار ۳/۸۸ لگاریتم کاهش به دست آمد. میزان لگاریتم کاهش برای شرایط بهینه در محیط قلیائی نیز در CT=۳۰۰۰mg.s/lit (زمان تماس ۱۲۰ ثانیه با میزان غلظت ۲۵ میلی گرم بر لیتر PH)، ۳/۷۳ حصول گردید.

Authors

میثم اشرفی والا

گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

سعید زینالی هریس

گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

موسی محمدپورفرد

گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

حسن اصلانی

گروه مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی و نفت ، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران