محمد زامهریان - انستیتو مهندسی نفت ، دانشکده مهندسی شیمی ، دانشکده فنی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
زهرا خزایی - انستیتو مهندسی نفت ، دانشکده مهندسی شیمی ، دانشکده فنی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران
بهنام صدایی - انستیتو مهندسی نفت ، دانشکده مهندسی شیمی ، دانشکده فنی ، دانشگاه تهران، تهران، ایران

ذخیره سازی هیدروژن در ساختارهای زیر زمینی ازجمله آبخوان ها یکی از راه های مورد اطمینان، کم ضرر وکم هزینهدر راستای تامین انرژی پایدار می باشد که میزان اهمیت آن در چند سال اخیر بیشتر شده است. از این جهت، شبیه سازیذخیره سازی گاز هیدروژن در یک مدل مصنوعی آبخون به منظور دست یابی به حجم بهینه گاز بالشتک مورد نیاز برای تزریقو تولید حجم هدف گاز هیدروژن، انجام گردید. با بررسی دبی های تزریق و تولید در بازه های زمانی مختلف ، در ابتدا گازهیدروژن بالشتک در طی دو سال با نرخ ۹۰MMSCFD تزریق و سپس هر سال به مدت سه ماه با نرخ ۶۰MMSCFD تزریق، سه ماه چاه بسته، سپس سه ماه با همان نرخ ۶۰MMSCFD تولید و مجدد سه ماه چاه بسته می شود. در این مطالعهمشاهده شد که بهینه ترین حجم گاز بالشتک جهت تزریق و تولید حجم هدف گاز هیدروژن، زمانی است که نسبت حجم گازبالشتک به حجم گاز عملیاتی در فرایند تزریق و تولید برابر ۱,۱ باشد. همچنین با افزایش تراوایی میزان حجم گاز بالشتککمتری برای تزریق و تولید حجم هدف گاز هیدروژن نیاز است.

شبیه سازی ، ذخیره سازی زیرزمینی هیدروژن ، گاز بالشتک، آبخوان