زهرا شاهمرادی - آزمایشگاه فرآیندهای جداسازی و نانوفناوری، دانشکده فنی کاسپین،، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران
سیدحامد موسوی - آزمایشگاه فرآیندهای جداسازی و نانوفناوری، دانشکده فنی کاسپین،، دانشکدگان فنی، دانشگاه تهران، تهران، ایران

در میان روشهای مختلف جداسازی امولسیون های آب در نفت، جداسازی الکترواستاتیکی به دلیل سازگاری با محیطزیست و هزینه عملیاتی پایین، یکی از کارامدترین روش هاست. اما در به کارگیری این روش توجه به این نکته حائز اهمیت استکه میزان اثر بخشی حداکثری این روش، به انتخاب بهینه متغیرهای درگیر در فرایند وابسته بوده و اگر این متغیرها در محدودهمناسبی قرار نگیرند؛ بناگزیر با ظاهر شدن آثار جانبی نامطلوبی همانند تشکیل قطرات ثانویه (قطراتی به مراتب ریزتر از قطراتامولسیون اولیه(، بازده جداسازی به شدت کاهش خواهد یافت. تشکیل کمترین حجم قطره های ثانویه هدف مطلوب در پیونددهنده های الکترواستاتیکی است. در این تحقیق اثر شدت میدان الکتریکی، فرکانس و شکل موج بر تشکیل قطرات ثانویه بررسیشد. مشخص شد با افزایش شدت میدان و کاهش فرکانس، حجم قطرات ثانویه افزایش مییابد. در بین دو شکل موج بررسیشده نیز، شکل موج سینوسی نتیجه مطلوب تری در ممانعت از تشکیل قطرات ثانویه نشان داد.

جداسازی الکترواستاتیکی، قطرات ثانویه، پیوند جزئی، فرکانس، شکل موج، پیوند کامل