بررسی میزان حذف نیترات از آب رودخانه زرجوب رشت با استفاده از یک سیستم تالاب هیبریدی

با سرازیر شدن آلودگی های کشاورزی، صنعتی و بیمارستانی به آبهای سطحی و زیرزمینی، سلامت انسان و دیگر موجودات زنده با تهدید جدی روبه رو شده است. رودخانه زرجوب یکی از آلوده ترین رودخانه های کشور بوده که از مرکز شهر رشت عبور کرده و انواع آلاینده های خطرناک مانند نیترات، فسفات و فلزات سنگین خطرناک به داخل آن سراریز می شود. یکی از روش های کم هزینه تصفیه پساب و سازگار با طبیعت که امروزه توجه بسیاری به آن شده است تالاب های مصنوعی هستند. در این پژوهش کاربرد تالاب های مصنوعی به صورت متوالی با استفاده از سه گونه گیاهی متفاوت نی، لمنا و وتیور با دو چینش مختلف به منظور حذف نیترات طی دو فصل پاییز سال ۱۳۹۸ و تابستان سال ۱۳۹۹ بررسی شد. نتایج نشان داد که میانگین درصد کاهش نیترات توسط دو تیمار دارای گیاه برابر ۷۳ و ۶۸ درصد و برای تیمار شاهد ۳۵ درصد بود که نشان دهنده تاثیر گیاهان در تالاب ها است. همچنین نتایج نشان داد مقدار کاهش نیترات از پساب ارتباط مستقیم با تغییرات دمایی و وضعیت رشد و نمو گیاهان دارد. نتایج نشان داد کاربرد تالاب های هیبریدی می تواند کارایی حذف مناسبی برای آلاینده ها نسبت به کاربرد منفرد آنها داشته باشد، اما تفاوت در چینش گیاهان در تالاب ها اگرچه از نظر آماری در سطح احتمال ۱ درصد معنادار بوده اما این تفاوت تاثیر ناچیزی در فرایند حذف نیترات از پساب داشته است.

Keywords:

آلودگی , پساب , تالاب های هیبریدی , کارایی حذف , گونه گیاهی