زهره رنجبرمنجیلی

واقعه سقیفه به واقعه و جریانی گفته می شود که در آن مسیر خلافت در اسلام عوض شد و خلافتی که حق علیبن ابی طالب (علیه السلام) بود و پیامبر (صلی اله علیه و آله) به دفعات متعدد و در مناسبت های مختلف مانندغدیر خم آن را به همگان اعلام کرده بودند. از ایشان گرفته شد و به افراد دیگری واگذار گردید. از طرفی روایاتمتواتر و پا مشهوری نقل شده که پیامبر در ضمن وافعه سقیفه. به جانشینی علی(ع) پس از خود با تصریح و پاکنایه اشاره کرده است. واقعه انذار عشیره. حدیث غدیر جریان پیمان اخحوت. جریان غزوات خندق و خیبرخاصف النعلین، مسدود کردن درب خانه های اصحاب به مسجد النبی غیر از خانه علی(ع) و احادیثی مانند: «انعلیا منی و آنا من علی. و هو ولی کل مژمن بعدی». «لکل نبی وصی و وارث و ان وصیی و وارئی علی بن ابیطالب» و «آنا مدینه العلم و علی بابها» از آن جمله اند. از طرفی یکی از منابع استنباط احکام نزد اهل سنت. اجماعاست. که در ماجرای سقیفه نیز به عنوان یکی از علت های مشروعیت انتخاب ابوبکر به آن استناد می شود. در اینپژوهش به بررسی رفتارشناسی اخلاقی و تربیتی امام علی(ع) در این وافعه مهم می پردازیم.

پیامبر(ص)، امام علی(ع)، سقیفه، جانشینی، آثار تعلیمی و تربیتی، خلفا