زهره رنجبرمنجیلی

بهشت یا جنت. جایگاهی در جهان آخرت است که بندگان درستکار و سعادتمند در آن ساکن شده و از نعمت هایآن که توسط خداوند مهیا شده است. برخوردار می شوند. محل سکونت حضرت آدم و حواء پیش از هبوط به زمیننیز بهشت آدم خوانده شده است.اعتقاد به وحود بهشت. از آموزه های قطعی اسلامی است. و بیش از دویست آبهدر قران کریم و بسیاری از روایات معصومین. در باره بهشت و ویژگی های آن است؛ ویژگی هایی از قبیل اندازه وگستره و جایگاه بهشتیان. تعداد بهشت هاء انواع نعمت های موجود در آن. اوصاف ثبوتی و سلبی، غرض ازآفرینش. ویژگی های بهشتیان، صفات و کارهایی که انسان ها را شایسته بهشت می کند. محرومان از بهشت و روابطساکنان بهشت با یکدیگر. با توجه به مطالب فوق برخی از اوصاف بهشت. در قرآن کریم و روایات معصومین ذکرشده است. بهشت بر اساس قران. محل زندگی بعد از دنیای نیک بختان(الذین سعدوا)؛ باغ یا باغ هایی با درختانبسیار و سرسبز و سایه گستر و با نهرهای روان «تجری من تحتها الانهارا» چشمه های جوشان و جاری و سرشار ازمیوه های مختلف و همچنین با دمایی معتدل. وسعت بهشت. در آیه ۱۳۳ سوره آل عمران، و در آیه ۲۱ سورهحدید، به پهنایی معادل پهنای آسمان ها و زمین تعبیر شده است. مفسرانی مانند طبرسی. فخر رازی و طباطبایی, باتکیه بر این آیات. تصور وسعت بهشت را خارج از قلمرو فهم و ذهن انسان ها دانسته اند.

سیمای بهشت. بهشتیان. ایینه تعلیمی