سمیه اکرمی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت
فاطمه فربودی - دانشجوی کارشناسی ارشد برنامه ریزی درسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مرودشت

با توجه به اینکه در شرایط کنونی خلاقیت نه تنها یک ضرورت است بلکه راهی برای بقای آدمی استپس ارتقای سطح کنجکاوی، خلاقیت و توانایی یادگیری کودک با استفاده از عناصر تاثیرگذار از جمله بازی،دغدغه ی مشترک روان شناسان می باشد و از آنجایی که روان شناسان معتقدند که خلاقیت امری ذاتی نبوده ومی تواند اکتسابی باشد و با آموزش به کودکان منتقل می گردد. این آموزش از طریق مختلفی می تواند به کودکانمنتقل گردد و یکی از شیوه های آموزش، به کار بردن انواع بازی در افزایش خلاقیت است. بازی به عنوانمحرکی بر انگیزاننده موجب گسترش دنیای اجتماعی کودک و شکوفایی استعدادهای نهفته و بروز خلاقیت دراو می شود. همیاری و مشارکت کودک را توسعه می دهد. بازی فقط عامل تخلیه ی انرژی کودک نیست بلکهفایده ی زیادی در سلامت روانی و رشد تفکر، تخیل، دقت و خلاقیت کودکان دارد و خلاقیت و ابداع ازفرآیندهایی است که در دوران بزرگسالی مشروط بر پرورش آن در خردسالی بروز می نماید. پس بر آن شدیم تادر این پژوهش که با روش کیفی تحلیل اسناد انجام گرفته به بررسی و جمع آوری اطلاعات در رابطه با تاثیربازی در افزایش خلاقیت به پردازیم و انواع بازی را به عنوان عامل مهم و تاثیر گذار در رشد خلاقیت معرفی کنیم.

بازی، پرورش خلاقیت، انعطاف پذیری، تفکر واگرا، کودکان