افشار یوسفی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.
وشیار محمد حسن - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه آزاداسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران.
علیرضا سقایی - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.
پویان ایار - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.
محمود عامری - دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران.

چکیده در این تحقیق به ارزیابی تاثیر استفاده از افزودنی های گریپر، تراگریپ و وتمول-۹۵۰ به عنوان مواد افزودنی ضد عریان شدگی بر خواص مکانیکی مخلوط های آسفالتی داغ پرداخته شده است. بدین منظور از آزمایش های مکانیکی مختلف نظیر خزش دینامیکی، آزمایش مدول برجهندگی در دمای ۲۵ درجه ی سانتی گراد، آزمایش کشش غیرمستقیم و آزمایش خمش نیم دایره ای در دمای ۲۵ درجه ی سانتی گراد استفاده گردید. نتایج آزمایش های مکانیکی نشان داد که همه ی افزودنی های مورداستفاده در این تحقیق مقاومت در برابر حساسیت رطوبتی، مقاومت در برابر شیار شدگی و مقاومت در برابر ترک خوردگی مخلوط های آسفالتی را افزایش دادند. به طوری که مخلوط آسفالتی حاوی افزودنی تراگریپ نسبت به بقیه ی افزودنی های مورداستفاده در این تحقیق، با افزایش ۴۳ درصدی مقاومت در برابر شیار شدگی و ۶/۴۹ درصدی مقاومت در برابر ترک خوردگی بیشترین مقاومت را در برابر ترک خوردگی و شیار شدگی از خود نشان داده است. همچنین مخلوط آسفالتی حاوی وتمول-۹۵۰ با ۲۵ درصد افزایش مقاومت در برابر خرابی رطوبتی بیشترین مقاومت در برابر حساسیت رطوبتی را از بین افزودنی های مختلف این تحقیق نشان داده است. از طرف دیگری نتایج آنالیز همبستگی بین نتایج آزمایش های عملکردی مخلوط های آسفالتی نشان داد که بین برخی آزمایش های انجام شده همبستگی و ارتباط بیشتری وجود دارد. به طوری که ضریب همبستگی بین پارامتر نسبت مقاومت کششی غیرمستقیم و نسبت مدول برجهندگی در حالت تر و خشک (TSR و RMR) با ۹۷۴/۰ بیشترین همبستگی را بین پارامترهای مختلف آزمایش های عملکردی دارد.

مخلوط آسفالتی داغ, افزودنی های ضد عریان شدگی, خزش دینامیکی, مدول برجهندگی, آزمون خمش نیم دایره ای