غلامحسین لکزائیان پور
ام البنی محمدرضاپور
مهسا مالمیر

معتبرترین روش برای شبیه­سازی متغیرهای اقلیمی در دوره­های آتی، تحت تاثیر تغییر اقلیم، استفاده از داده­های مدل گردش عمومی جو و GCMs بوده که بزرگ مقیاس می­باشند و لازم است تا ریزگردانی گردند. در این پژوهش، از داده­های بارش و دمای روزانه­ی ایستگاه سینوپتیک ارومیه واقع در شمال غرب ایران، طی دوره ی آماری ۱۹۷۱ الی ۲۰۰۰ جهت ورودی به نرم افزار اقلیمی ریز مقیاس نمایی SDSMاستفاده گردیده است. با در نظر گرفتن دو سناریو A۲ و B۲ برای دوره ی آماری ۲۰۹۹- ۲۰۰۰، در آینده دما به میزان ۴۵/۰ و ۳۵/۰ درجه ی سانتیگراد و بارندگی نیز تحت این دو سناریو به ترتیب ۱۰ و ۹ درصد افزایش می­یابد. در پایان این تحقیق با استفاده از داده­های دما و بارش پیش بینی شده ازمدل اقلیمی و رواناب رودخانه ی نازلوچای دردوره ی پایه و همچنین با استفاده از شبکه ی عصبی مصنوعی پویا، میزان آورد دبی رودخانه نازلوچای تحت دوسناریویB۲ و A۲برای دوره ی آتی و همچنین وضعیت سیلاب ها در سطح حوضه برآورد گردیده است. برآوردها حاکی از افزایش رواناب رودخانه در دوره ی آتی تحت سناریوهای انتشار مذکور به  میزان ۴۸ و ۴۹ درصد بوده است.

دما, بارش, شبکه ی عصبی مصنوعی, ارومیه, SDSM