ارزیابی و تهیه ی نقشه ی وضعیت بالفعل و بالقوه بیابان زایی با تاکید بر معیار فرسایش بادی با استفاده از مدل MICD در جنوب غربی شهرستان هیرمند
عنوان مقاله: ارزیابی و تهیه ی نقشه ی وضعیت بالفعل و بالقوه بیابان زایی با تاکید بر معیار فرسایش بادی با استفاده از مدل MICD در جنوب غربی شهرستان هیرمند
شناسه ملی مقاله: JR_GDIJ-13-38_013
منتشر شده در در سال 1394
شناسه ملی مقاله: JR_GDIJ-13-38_013
منتشر شده در در سال 1394
مشخصات نویسندگان مقاله:
راحله افتخاری
علیرضا شهریاری
محمدرضا اختصاصی
خلاصه مقاله:
راحله افتخاری
علیرضا شهریاری
محمدرضا اختصاصی
بیابان، اکوسیستم زوال یافته ای است که استعداد تولید طبیعی گیاه در آن کاهش یافته یا از بین رفته است. برای ارزیابی وضعیت بیابان زایی و تهیه ی نقشه ی مربوط به آن مدل های مختلفی ارایه شده است که می توان به مدل جهانی FAO-UNEPاشاره کرد. در ایران نیز چند مدل منطقه ای، جهت ارزیابی وضعیت بیابان زایی ارایه شده است. در این تحقیق از روش بسط یافته ی طبقه بندی نوع و شدتبیابان زایی در ایران، MICD برای ارزیابی وضعیت کنونی و ذاتی بیابان زایی در جنوب غربی شهرستان هیرمند استفاده شد. برای این منظور واحدهای کاری موجود در منطقه به عنوان نقشه ی پایه برای ارزش دهی به عوامل و شاخص های مورد استفاده قرار گرفت و سپس با ارزش دهی به شاخص ها و جمع امتیازات مربوط به آنها در هر واحد کاری و براساس جداول مبنا، اقدام به طبقه بندی بیابان زایی گردید وآنگاه نقشه های مربوط به وضعیت کنونی و ذاتی بیابان زایی در هر یک از کاربری ها در محیط GISترسیم شد. نتایج نشان داد که منطقه ی مورد بررسی از نظر وضعیت کنونی بیابان زایی در ۴ کلاس کم، متوسط، زیاد وخیلی زیاد یا شدید و از نظر قابلیت بالقوه یا ذاتی در ۳ کلاس کم، متوسط و زیاد بیابان زایی قرار می گیرد.
کلمات کلیدی: بیابان زایی, قابلیت کنونی, قابلیت بالقوه, مدل MICD, هیرمند, GIS
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1474497/