ارزیابی اجرای طرح جدید ترافیک(طرح کاهش آلودگی هوا)شهر تهران از منظر مدیریت شهری

حمل و نقل و ترافیک یکی از مهمترین مشکلات شهرهای بزرگ و بخصوص شهرهای کشورهای در حال توسعه مانند ایران است. این مشکلات که خود را غالبا به صورت شلوغی و ازدحام وسایط نقلیه، افزایش زمان سفر، کاهش ایمنی و افزایش آلودگی هوا نشان می دهند، مدیران شهری را برآن داشت تا از روش های متعددی به منظور مدیریت و کنترل ترافیک استفاده نمایند. ایجاد محدوده ترافیکی یکی از سیاست ها و روش هایی است که برخی از شهرهای بزرگ به منظور کاهش ترافیک در محدوده مرکزی به کار گرفته اند، این پژوهش به ارزیابی طرح جدید ترافیک در شهر تهران (طرح کاهش آلودگی ) از دیدگاه مدیریت شهری می پردازد. روش تحقیق با توجه به ماهیت موضوع و مولفه های مورد بررسی، روش توصیفی- تحلیلی می باشد. علاوه بر این در این مطالعه ابتدا با استفاده از نظرات کارشناسان پرسشنامه ای طراحی گردید. جامعه آماری این تحقیق مدیریت شهری تهران می باشند. با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه آماری ۱۹۲ نفر برآورد شد نتایج این پژوهش نشان می دهد که طرح جدید ترافیک(طرح کاهش آلودگی هوا) تاثیری در کاهش آلودگی هوا و بهبود وضعیت ترافیکی نداشته است.

Keywords:

حمل و نقل شهری , ترافیک , تهران , آلودگی هوا , محدوده طرح کاهش آلودگی هوا , مدیریت شهری