اثر مبادله رهبر-عضو بر رفتارهای نوآورانه کارکنان با نقش میانجی درگیر شدن در شغل

هدف پژوهش حاضر، مطالعه اثر مبادله رهبر-عضو بر رفتارهای نوآورانه کارکنان با نقش میانجی درگیر شدن در شغل بود. پژوهش حاضر، توصیفی- پیمایشی است که به صورت میدانی انجام شده است و جامعه آماری آن شامل کلیه کارکنان اداری شهرداریهای شهرهای شرق استان گلستان بود که ۱۷۱ کارمند به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. جهت گردآوری داده های پژوهش، از پرسشنامه های مبادله رهبر- عضو کانانو و همکاران (۲۰۲۰)، درگیرشدن در شغل اسکس (۲۰۰۶) و رفتارهای نوآورانه ژو و جرج (۲۰۰۹) استفاده شد. روایی پرسش نامه ها توسط ۵ دکترای مدیریت تایید گردید و ضریب پایایی پرسشنامه ها با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ بهترتیب ۰/۷۹، ۰/۸۳ و ۰/۷۶ گزارش گردید که حاکی از ثبات ابزار اندازه گیری بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد مبادله رهبر-عضو اثر مثبت و معنی داری بر درگیرشدن در شغل کارکنان دارد. همچنین اثر مبادله رهبر-عضو بر رفتارهای نوآورانه کارکنان مثبت و معنیدار بود. بخش دیگری از نتایج نشان دهنده اثر مثبت درگیرشدن در شغل بر رفتارهای نوآورانه کارکنان بود. در نهایت اثر مثبت و معنیدار مبادله رهبر-عضو بر رفتارهای نوآورانه با نقش میانجی درگیرشدن در شغل تایید گردید.

Keywords:

مبادله رهبر-عضو , رفتارهای نوآورانه , درگیرشدن در شغل , شهرداری.