مجتبی حبیبی - کارشناس ارشد برنامه ریزی شهری دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال – تهران – ایران

تجارب ما از طریق همکاری با کارشناسان و مشاوران ورزیده در زمینه هایی که بر پیشبینی استراتژیک (راهبردی) تاثیر می گذارند و از طریق بحث و بررسی با مدیران ارشد، مشتریان، پیشبینی کنندگان و مدیران گروه های پیشبینی استراتژیک (راهبردی)، تقویت شده اند. سرانجام، ماموریت پروژه ها در محک زنی بهترین فرآیندها و عملکردهای کلاس و بررسی گزارشات واکنش های رقبا به پروژه های استراتژیک (راهبردی)، ایده ها و انگیزه بیشتری برای مبادرت ورزیدن به این کار، فراهم کردند. یکی از ابزارهایی که میتواند در مباحث مدیریت استراتژیک و تصمیم گیریهای چند معیاره مورد استفاده قرار گیرد، ماتریس تصمیم گیری است. شاخصها در این ماتریس در ستونها و گزینه ها در سطرها قرار میگیرند .البته این ماتریس، ابزاری پایه ای در تصمیم گیریهای چند معیاره میباشد و در نهایت تصمیمگیری با روشهای دیگری انجام میشود. پس با این اوصاف ارتباط تنگاتنگ برنامه ریزی استراتژیک در تصمیم گیریهای چند معیاره کاملا واضح است. البته برخی از صاحب نظران این دو مقوله را از هم جدا فرض کرده و ابراز میکنند که مدیریت استراتژیک درسطح تعیین و مشخص نمودن راه و مسیر پیش روی سازمان یا شرکت بکار میرود در حالی که تصمیم گیری چند معیاره، برای اتخاذ تصمیم مناسب و بهینه از مسائل (اغلب) کوتاه مدت سازمان بکار میرود.

تجربه، مدیریت استراتژیک، مدیریت شهری.