آزاده فاتح پناه - دانشگاه علوم پزشکی ایران - دانشگاه علوم پزشکی تهران
سمانه حیدری - دانشگاه علوم پزشکی ایران - دانشگاه علوم پزشکی تهران

در سال 2002 مرکز پیشگیری وکنترل بیماریها ) ) CDC جهت بحث پیرامون استراتژی های عملیاتی ایی که هنگام بروز حوادث مربوط به اشعه ونیز مدیریت مصدومین ناشی از آن، مفید واقع خواهند شد، اقـدا م بـه دعـوت جمعـی از متخصـصان پزشـکی، بهداشت عمومی و سایر متخصصان خبره نمود . در نهایت، CDC با بهره گیری از نتایج این جلسات و دیگر منابع موجود،اقدام بـه تهیه مجموعه ای از استراتژی های کاربردی جهت هدایت واستفاده بیمارسـتانها، ارائـه کننـدگان خـدمات بهداشـتی درمـانی، بخشهای اورژانس و سایر سازمان های بهداشتی محلی و ایالتی،نمود . بدیهی است که هر گونه حادثه ای در بر دارنده مجروحین و بیماران متفاوتی می باشد . از ارائه این دستور العملها ارائه مراقبت های پزشکی در شرایط اضطراری که احیانا هدفًّ در جریان هر بحران برای بیمارستان ها مورد نیاز باشد، نمی باشد . بلکه این راهنما بر جنبه های منحصر به فرد یک حادثه هـسته ای یـا مربوط به اشعه که افراد زیادی را درگیر خود می سازد ، تاکید می کند . در ضمن این دستور العمل برای بیمارستان ها یی است که احتمالا در این زمینه به میزان کافی آموزش ندیده، تجهیز نش ده و یا آماده نیستند . تاکید این راهنمـا بـر 6 جنبـه کلیـدی است که عبارتند از : -1 اطلاعات و ارتباطات -2 تعیین اولویت درمـان -3 مـدیریت بیمارشـامل : رفـع آلـودگی ناشـی از اشـعه، درمان، مراقبت از جمعیت های خاص، ترخیص و پیگیری و موارد مربـوط بـه بهداشـت روان بیمـار -4 ایمنـی ارائـه کننـدگان خدمات بهداشتی درمانی -5 نظارت -6 برنامه ریزی مبتنی بر جامعه